رویکرد پیش بینانه به جرایم تروریستی

هدف: تروریسم موجب گسترش خشونت، تهدید امنیت، اثرات منفی بر ابعاد اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جوامع مختلف، رشد فزاینده ناامنی در جهان شده و در نتیجه، حساسیت کنش گران عدالت کیفری از جمله پلیس، به این موضوع را به دنبال داشته است. در سال­ های اخیر پلیس با رویکردی پیش­ بینانه در چارچوب مدیریت جرم­ شناختی خطر جرم، به صورت عمده به دنبال پیش­ بینی جرم تروریستی و شناسایی متغیرهای پرخطر؛ شامل افرادی یا مکان­ هایی است که بیشتر در معرض ارتکاب جرم قرار دارند.روش: روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است که اطلاعات اولیه آن از طریق منابع کتابخانه­ ای گردآوری شده­ اند. پس از تحلیل داده­ های اولیه، نتایج حاصل از مطالعه نظری به دست آمد. بر این اساس، سعی شده تا با ارائه برخی مدل­ ها موضوع به طور دقیق­ تری تبیین شود.یافته­ ها: یافته­ های تحقیق نشان داد که پلیس با سیاست­ های کنترل جرایم تروریستی امروزه بیشتر به سمت پیش­ بینی از طریق مدل­ های آماری و اطلاعاتی و در شکل جدید آن از طریق هوش مصنوعی رفته است. هم چنین، گروه­ ها و مکان­ های پرخطر، مانند مهاجران و مکان­ های پرازدحام در اولویت رویکردهای پلیسی به جرایم تروریستی است.نتیجه­ گیری: پیش­ بینی جرم و شناسایی متغیرهای خطرزای تروریستی نقش موثری در شناخت زمینه های ارتکاب جرم تروریستی توسط پلیس دارند. بر این اساس، گسترش اعمال تروریستی و سپس، امنیت­ گرایی موجب نفوذ سیاست­ های عوام­ گرایانه در رویکردهای پلیسی برای شناسایی برخی متغیرها مانند قرار دادن مهاجران یا مکان­ های پر ازدحام در گروه متغیرهای پرخطر شده است. در نهایت، تمرکز پلیس ایران بایید با کاهش رویکردهای واکنشی به سمت پیش­ بینی و شناسایی خطرهای تروریستی با روش­ ها و مدل­ های اطلاعاتی و آماری حرکت نمایند که می­ تواند در کاهش جرایم تروریستی تاثیرگذار باشد. 

کلیدواژه ها:

پیش بینی ، شناسایی ، امنیت ، تروریسم