روابط ساختاری سرزندگی تحصیلی و خلاقیت با نقش واسطه ای خودکارآمدی و تاب آوری در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر تعیین روابط ساختاری سرزندگی تحصیلی و خلاقیت با نقش واسطه ای خودکارآمدی وتاب آوری در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامدانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس شهریار در سال ۱۳۹۹ بودند که از میان آنها به روش نمونهگیری در دسترس ۳۸۴ دانش آموز انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه سرزندگی تحصیلی؛پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی، مقیاس تاب آوری و آزمون سنجش خلاقیت بود. داده های پژوهش حاضربا استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. در پژوهش حاضر سرزندگی تحصیلی بر خلاقیتبا نقش واسطه ای خودکارآمدی و تاب آوری تاثیر داشت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خلاقیت ، خودکارآمدی ، سرزندگی تحصیلی