رابطه بین اعتیاد به فضای مجازی و رضایت مندی زناشویی والدین با میزان گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان دبیرستانی (در بین دانش آموزان دبیرستانی منطقه ۲ تهران)

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین اعتیاد به فضای مجازی و رضایتمندی زناشویی والدین با میزان گرایش به رفتارهای پرخطردانش آموزان مقطع متوسطه دوم منطقه دو شهر تهران بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانیمنطقه دو شهر تهران بوده است. با توجه به این که دانش آموزان در دوره متوسطه دوم مشغول به تحصیل هستند، لذا آمار دقیقاین قسمت با استعلام از مرکز آمار و بودجه آموزش و پرورش منطقه دو شهر تهران حدود ۱۲۰۰ نفر می شود که در سال تحصیلی۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل هستند. بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۹۱ نفر بهعنوان حجم نمونه تعیین گردیده است. ابزاراصلی گردآوری دادهها پرسشنامه است که از سه نوع پرسشنامه استفاده شده است: پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ،پرسشنامه رفتارهای پرخطر زادهمحمدی و احمد آبادی (۱۳۸۸)، پرسشنامه اعتیاد به فضای سایبر (قاسمی، جلالی و هومن(۱۳۹۰). دو پرسشنامه رضایتمندی زناشویی و اعتیاد به فضای مجازی توسط والدین و پرسشنامه رفتارهای پرخطر توسط خود دانش آموز تکمیل شده است. در بخش آمار استنباطی متناسب با سطح سنجش متغیرها از روش همبستگی پیرسون استفادهشده است. یافته های پژوهش نشان دادهاند که بین اعتیاد به فضای مجازی و رضایتمندی زناشویی والدین با میزان گرایش بهرفتارهای پرخطر دانش آموزان رابطه معناداری وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به فضای مجازی ، رضایتمندی زناشویی ، میزان گرایش به رفتارهای پرخطر ، دانش آموزان