بررسی تاثیر آموزش همتا بر اضطراب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور

سابقه و هدف: تالاسمی ماژور یکی از شایعترین بیماری های ژنتیکی و مزمن در عصر حاضر می باشد. ماهیت مزمن بیماری تالاسمی ماژور باعث تاثیر بر جنبه های مختلف زندگی این بیماران می گردد.عوارض روانشناختی این بیماری می تواند بر روی اضطراب بیماران تاثیر بگذارد.با توجه به نقش مثبت آموزش، یافتن یک روش آموزشی مناسب حائز اهمیت است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر آموزش همتا بر اضطراب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور اجرا گردید.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۵۰ نفر از افراد بزرگسال مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بخش تالاسمی بیمارستان امام خمینی (ره) زابل انجام شد.نمونه ها به روش نمونه گیری مستمر در یک گروه مداخله قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، مقیاس اضطراب بک بود .پژوهش طی سه مرحله کلی انجام شد در مرحله اول(قبل از مداخله) همتایان توسط پژوهشگر طی سه جلسه آموزش دیدند. در مرحله دوم(مداخله)اضطراب بیماران قبل از مداخله سنجیده شد و بیماران توسط همتایان آموزش دیدند. در مرحله سوم(بعد از مداخله)،یک ماه پس از مداخله سطح اضطراب بیماران سنجیده شد. داده ها در نرم افزارSPSS نسخه ۲۰ وارد شده و جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی و تحلیلی از جمله آزمون تی زوجی استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در این مطالعه(۴/۲۴)۲۴/۳ سال بود. در این مطالعه اکثریت دو گروه زن، مجرد، از نظر تحصیلات دیپلم بودند.یافته های این پژوهش بیانگر آن بود که سطح نمره سطح اضطراب اکثر بیماران قبل و بعد از مداخله خیلی خفیف بوده است. نتایج آزمون تی زوج نشان داد میانگین اضطراب بعد از مداخله کاهش معنی دار آماری نداشته است(۰/۴۳۴ =P).نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر معنی دار این آموزش بر سطح اضطراب بیماران توصیه می شود در پژوهش های آتی با توسعه استراتژی های آموزشی مناسب باعث بهبود سطح کیفیت زندگی این بیماران شد.

کلیدواژه ها:

آموزش همتا ، اضطراب ، تالاسمی ماژور