بررسی تاثیر یک پلیمر زیستی در خواص بیوپلاستیک تولید شده

پلاستیک یک نام عمومی است برای پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا که توسط انسان ساخته شده اند و ماده ی اولیه ی تولید آنها ، نفت استغیرقابل بازگشت به محیط هستند و تجزیه آنها چند صدسال طول می کشد . برای رفع این مشکل، تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر ازمنابع تجدید شونده می باشند.ما در این پروژه به دنبال تولید یک پلاستیک زیستی هستیم ،که با توجه به اینکه بیوپلاستیک ها با پایه فیبر و نشاسته هستند ما تصمیمگرفتیم از فیبر استفاده کنیم و ما فیبر را از پوست موز استخراج کردیم ، زیرا پوست موز مواد دورریز هستند و ما بتوانیم به اقتصاد کشور کمککرده باشیم . مرحله بعد به آن کیتوسان اضافه کردیم . کیتوسان یک پلیمر زیستی میباشد که در پوست سخت پوستان وجود دارد و خاصیتآنتی باکتریال دارد و استفاده از آن در بیوپلاستیک ، باعث خواص کشتسانی و استحکام و... پلاستیک می شود و با خاصیت آنتی باکتریالی کهدارد ، می تواند خواص بیوپلاستیک را ارتقا دهد و موجب افزایش نگهدارندگی مواد غذایی میشود ، به همین دلیل ما تست میکروبی انجام دادیمو این تست هم این را ثابت کرد که کیتوسان دارای خاصیت آنتی باکتریال قوی است . سپس ما تصمیم به استخراج ژلاتین از استخوان مرغگرفتیم ، زیرا در ژلاتین در بیوپلاستیک باعث افزایش استحکام و بهبود خواص آن می شود. مرحله بعد ما از آویشن و پودر پوست لیمو ، موادطبیعی که دارای خاصیت آنتی باکتریالی هستند ، استفاده کردیم. در نهایت خمیر بیوپلاستیک را تولید کردیم ،قالب زدیم و روی فرایند تجزیهپذیری آن و خواص فیزیکی و شیمیایی آن ر اندازه گیری کردیم. همگی نتایج دریافت شده ایده آل و مطابق با استاندارد ملی ایران بود . ازلحاظ پوشش غذایی ما آن را روی انواع مواد غذایی امتحان کردیم و باکتری هایی که منجر به فساد غذایی بود ، بررسی کردیم . بیوپلاستیکتولید شده ، توانست تاثیر خوبی روی حفظ مواد غذایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بیوپلاستیک ، ژلاتین ، کیتوسان ، فیبر ، آنتی باکتریال