ارزیابی توزیع جغرافیابی عملکرد و سطح تولید زعفران در ایران

آب و هوا یکی از مهمترین عوامل موثر در فعالیت های انسان به ویژه دب بخش کشاورزی است و محدودیت ها و مرزهای تولید محصولات کشاورزی وابسته به شرایط اقلیمی است. این تحقیق به منظور ارزیابی توزیع جغرافیای کشت زعفران در ایران به مقایسه استانی تولید این محصول می پردازد. بدین منظور داده های آمارنامه کشاورزی سازمان جهاد کشاورزی طی سال های ۱۳۹۶، ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل سطح زیر کشت، متوسط عملکرد در واحد سطح و کل تولید به تفکیک استان در سه سال بود. نتایج بدست آمده نشان داد استان خراسان شمالی با متوسط عملکرد بالا، پتانسیل خوبی برای گسترش کشت زعفران دارد. در نواحی مرکزی ایران استان های اصفهان و یزد با توجه به شرایط آب و هوایی، منطقه مناسبی برای توسعه کشت زعفران می باشند. اما در ناحیه غربی کشور در حالی که کشت زعفران چندان مورد توجه قرار نگرفته است، اما متوسط بالای عملکرد در دو استان کرمانشاه و همدان نشان دهنده پتانسیل خوب دو استان برای گسترش کشت زعفران می باشد.

کلیدواژه ها:

زعفران ، عملکرد ، سطح تولید ، توزیع جغرافیایی