مروری بر استراتژی های اخیر تعیین خواص الکتروشیمیایی شناسایی زیرالنون به منظور کاهش آلودگی ناشی از زیرالنون

زیرالنون (ZEN) یکی از رایجترین سموم و گروه اصلی مایکوتاکسین ها با فعالیت استروژنیک محسوب می شود. زیرالنون یک مایکوتاکسیناستروژنیک غیر استروئیدی است که توسط فوزاریوم بر روی ذرت و جو تولید می شود و اثرات سمی بر روی سلامت انسان و حیوان دارد. توسعهیک بستر تحلیلی با حساسیت بالا برای مایکوتاکسین لازم است تا به چالش های جدید برای امنیت غذایی در سرتاسر جهان پرداخته شود. توسعهدستگاه های تشخیص فوق العاده حساس بسیار ضروری است تا از ریسک ها دربخش های زیست محیطی و محصولات غذایی جلوگیری شود. بهدلیل این که اکثر روشهای کنونی تشخیص ZEN مبتنی بر استفاده از تجهیرات ارزان قیمت و با آنتی بادی هایی با پایداری پایین هستند، ایجاد روشی برای تعیین سریع و کم هزینه با استفاده از آپتامرها (به جای آنتی بادی ها) یک ضرورت است. مقاله حاضر، یک مرورکلی بر روی پیشرفت هایاخیر در زمینه حسگر آنزیمی، حسگر ایمنی، و آپتاحسگر برای تشخیص مایکوتوکسین ها و حسگرهای زیستی الکتروشیمیایی مبتنی بر واکنش هایایمنی را فراهم می آورد که تمرکز اصلی بر روی نظارت بر زیرالنون است. در مقایسه با رویکردهای ایمونولوژیک و روشهای اندازه گیری قدیمی،حسگرهای زیستی مبتنی بر آپتامر به دلیل سادگی، سرعت و هزینه پایین برای تشخیص مایکوتاکسین های مختلف (با حساسیت و قابلیت انتخاببالا) با موفقیت توسعه یافته اند. تشخیص به موقع و دقیق ZEN برای امنیت غذایی بسیار مهم است.علاوه براین، چالش ها و روندهای آتی برای انتخاب آپتامرها برای مایکوتاکسین های مختلف و حسگرهای اپتا برای آنالیزهای چند مایکوتاکسینی و حسگرهای زیستی شیمیایی خلاصهمی شوند. با توجه به کاربرد بالقوه و توسعه امیدوارکننده حسگرهای اپتا، مطالعات پژوهشی آتی نویدبخش قابلیت استفاده عالی از حسگرهایزیستی مبتنی بر اپتامر است.

کلیدواژه ها:

زیرالنون ، حسگر اپتامر ، مایکوتاکسین ، حسگر زیستی مبتنی بر اپتامر ، فوزاریوم