بررسی مفاهیم و کاربردهای مقیاس های زمانی انتقال آب در بوم سازگان های آبی- دریایی

امروزه به کارگیری مدل های ریاضی جهت شبیه سازی فرآیندهای بوم شناختی و واکنش های کیفی احجام آبی به امری مرسوم بدلگشته است. انواع روش های به کار گرفته شده در مدل های ریاضی خط مشی جامع و مناسب را جهت ارزیابی، پیشیابی و پایش رفتارسازگان های دریایی ارائه می دهد. مقیاس های زمانی انتقال آب چگونگی ورود مواد معلق و یا محلول در آب را که به یک سازگانساحلی همچون مصب و یا یک پیکره آبی وارد می گردد اندازه گیری می نمایند و به شدت متاثر از رژیم هیدرودینامیک حوضه آبی تحتبررسی قرار دارند. همچنین مقیاس های زمانی انتقال چگونگی جایگزینی توده های آب را در سازگان های آبی تشریح می نمایند. از اینمقیاس های زمانی جهت بررسی میزان کیفیت آب حوضه تحت بررسی استفاده می گردد. بطورکلی موادی که توسط آب حمل می-گردند پایستار و یا غیرپایستار می باشند. فرآیندهایی همچون انتقال و پخش زی شناوران گیاهی و جانوری، لارو، تخم و نوزادان آبزیان،شوری، مواد مغذی و آلاینده های زیست محیطی را می توان با استفاده از مفهوم مواد ردیاب جهت تخمین مقیاس های زمانی درسازگان های آبی بررسی نمود. در این مقاله با مروری بر مطالعات انجام شده در خصوص مقیاس های زمانی انتقال آب در سازگان هایآبی، نسبت به تشریح مفاهیم و کاربردهای زمان تعویض آب، سن و زمان اقامت مواد پایستار در آب اقدام گردیده است.

کلیدواژه ها:

مقیاس زمانی انتقال ، تعویض آب ، سن آب ، زمان اقامت