بررسی اثرات بنزیل آدنین بر خصوصیات بیوشیمیایی ذرت در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی اثرات بنزیل آدنین بر خصوصیات مرفولوژیک و فیزیولوژیک ذرت رقم ماکسیما در شرایط خشکی، آزمایشی به صورتکرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ای در ورامین اجرا گردید. تیمارهای اصلی آزمایش عبارتند از: C۰= آبیاری معمول C۱= قطع آبیاری در مرحله ساقی دهی C۲= قطع آبیاری در مرحله گلدهی C۳= قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه و تیمارهای فرعی تحقیق شامل محلول پاشی بنزیل آدنین: M۰= شاهد (عدم کاربرد) M۱= ۱۲۰ پی پی ام M۲= ۲۴۰ پی پی ام بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد قطع آبیاری باعث افزایش آنزیم سوپراکسید دیسموتاز گردید به گونه ای که بالاترین میزان آنیزم سوپراکسید دیسموتاز از تیمار آبیاری معمول و محلول پاشی ۲۰۰ پی پی ام بنزیل آدنین بدست آمد. بالاترین عملکرد نیز از این تیمار و کمترین آن از تیمار قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه و عدم محلول پاشی بنزیل آدنین بدست آمد. با محلول پاشی بنزیل آدین باعث افزایش صفات ذیل شد. همچنین محلول پاشی ۱۲۰ و ۲۴۰ پی پی ام بنزیل آدنین باعث کاهش میزان بیومارکر تخریب مالون دی آلدئید، دی تیروزین و دی هیدروکسی گوانوزین را گردید و از طریق تغییرات هورمونی موجب افزایش تحمل خشکی در ذرت گردید.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تنش خشکی ، محلو پاشی بنزیل آدنین ، عملکرد و خصوصیات بیوشیمیایی