تحلیل روند تغییرات پارامترهای هواشناسی در تبریز

هدف این مطالعه بررسی روند تغییرات برخی از پارامترهای هواشناسی (میانگین سرعت باد، حداقل، حداکثر و میانگین دما، اختلاف دمای حداقل و حداکثر هوا، تبخیر از تشت، میانگین رطوبت نسبی، ساعات آفتابی، مقدار بارش، تعداد روزهای همراه با بارش بیش از ۱، ۵ و۱۰ میلی­متر، تعداد روزهای همراه با گرد و غبار، تعداد روزهای برفی، تعداد روزهای با دید کم­تر از ۲ کیلومتر و درجه روز بر مبنای دمای ۱۸ و ۲۱ درجه سانتی­گراد) در ایستگاه تبریز در دوره آماری ۲۰۰۵-۱۹۷۰ در سه مقیاس زمانی ماهانه، فصلی و سالانه با استفاده از روش ناپارامتریک مان-کندال (MK) می­باشد. تحلیل روند با دو روشMK  مرسوم (برای سری­های با ضرایب خود همبستگی غیرمعنی­دار) و MK اصلاح شده (برای سایر سری­ها) در سه سطح معنی­داری ۱%، ۵% و ۱۰% انجام شد. شیب خط روند با روش سن به­دست آمد. نتایج نشان داد که در مقیاس سالانه پارامترهای تبخیر از تشت، حداقل، حداکثر و میانگین دما و درجه روز بر مبنای ۲۱ درجه سانتی­گراد دارای روند افزایشی معنی­دار در سطح ۵% بوده ولی بارش، تعداد روزهای همراه با بارش بیش از ۱ و ۵ میلی­متر و درجه روز بر مبنای ۱۸ درجه سانتی­گراد دارای روند کاهشی معنی­دار (در سطح ۵%) بودند. بقیه متغیرها در مقیاس سالانه روند معنی­دار نشان نداده­اند. شیب خط روند بارش سالانه ۲۸/۲- میلی­متر در سال و شیب نظیر برای هر سه عنصرمیانگین، حداقل و حداکثر دما معادل ۰۶/۰ درجه سانتی­گراد در سال بود. روند مشاهده شده در پارامترهای مورد بررسی بیانگر تغییرات اقلیمی روی داده در تبریز می­باشد.

کلیدواژه ها:

مان-کندال ، تبریز ، پارامترهای هواشناسی ، تخمین گر Sen ، روند