بررسی آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز (gst) به عنوان نشانگر زیستی آلودگی هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای (pahs) در ماهی گل خورک (periophthalmus dussemerie)

هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای (pahs) می توانند اثرات فیزیولوژیک متعددی بر روی آبزیان برجای گذارند. در این مطالعه آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز (gst) به عنوان نشانگر زیستی آلودگی pahs در ماهی گل خورک (periophthalmus dussemerie) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری در تابستان ۱۳۹۰ و از رسوبات و بافت کبد ماهی گل خورک از پنج ایستگاه در سواحل شمال غرب خلیج فارس (سواحل خوزستان) صورت پذیرفت. میزان غلظت pahs توسط دستگاه hplc و میزان فعالیت آنزیم gst توسط روش اسپکتروفوتومتری آنالیز گردید. میزان غلظت کل pahs در نمونه های رسوب بین dw ng g^-۱۱۱۳/۱۵۰-۳۳۸۴/۳۴ و در بافت کبد بین ng g^-۱dw ۳/۹۹-۴۶/۶۴ بود. بیش ترین میزان آلودگی و فعالیت آنزیم در ایستگاه جعفری و کم ترین آن در ایستگاه بحرکان مشخص گردید. نتایج وجود رابطه معنی داری بین میزان pahs و فعالیت آنزیم gst را نشان می دهد. نتایج نشان دهنده پتانسیل بالای ماهی گل خورک p.dussumerie در استفاده به عنوان شاخص زیستی هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای (pahs) می باشد. نتایج این بررسی می تواند استفاده از آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز درگونه p.dussumerie به عنوان نشانگر زیستی آلودگی pahs گسترش دهد.

کلیدواژه ها:

هیدروکربن های آروماتیک چندحلقه ای ، خلیج فارس ، ماهی گل خورک ، شاخص زیستی ، نشانگر زیستی