بررسی برخی از خصوصیات زیستی ماهی سلطان ابراهیم (nemipterus japonicus) درآب های ساحلی استان بوشهر

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 370

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AEJO-5-4_002

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400

چکیده مقاله:

مطالعه برخی از خصوصیات زیستی (تغذیه و تولیدمثل) ماهی سلطان ابراهیم گوازیم دم رشته ای(nemipterus japonicus) در آب های خلیج فارس (استان بوشهر) با بررسی ۳۶۰ نمونه ماده و ۱۴۳ نمونه نر صید شده توسط ترال کف از آبان ۱۳۸۵ تا مهر ۱۳۸۶ به طور ماهانه انجام پذیرفت. کوچک ترین و بزرگ ترین نمونه زیست سنجی شده به ترتیب دارای طول چنگالی ۷۵ و ۲۷۳ میلی متر بودند. با توجه به رابطه توانی بین طول چنگالی و وزن، رشد این گونه ایزومتریک (همگن) و میزانb ۲.۹۸۷۳۲۱ محاسبه گردید. شاخص خالی بودن معده ۴۵/۶= v درصد به دست آمد که بیانگر تغذیه متوسط این گونه می باشد. درصد فراوانی معده های خالی ۴۵/۷، نیمه پر ۳۹/۴ و پر ۱۴/۹ بود. شاخص ارجحیت تغذیه (fp) نشان داد که سخت پوستان (۷۸/۲%) غذای اصلی، نرم تنان (۲۷/۲%)، ماهی ها (۲۰/۷%)، کرم های پرتار (۱۹/۲%) و روزنه داران (۱۱/۷%) غذای فرعی و فیتوپلانکتون ها (۹/۹%)، کرم های نماتود (۸/۰ %)، خارپوستان (۲/۳%) و گیاهان دریایی (۰/۳%) غذای تصادفی شناخته شدند. بیش ترین و کم ترین مقدار شدت تغذیه (gsi) در جنس نر به ترتیب در دی ماه و آذرماه و در جنس ماده به ترتیب در فروردین ماه و آذرماه به دست آمد. در نهایت نتیجه گرفته شد که این گونه دارای تغذیه جانوری بوده و در گروه ماهیان با تغذیه متوسط می باشد و غذای اصلی آن را انواع سخت پوستان تشکیل می دهند. نسبت جنسی کل ۲/۶: ۱/۰ (نر به ماده) محاسبه گردید که با نسبت ۱: ۱ اختلاف معنی داری داشت. بیش ترین مقدار gsr برای ماهی ماده در فروردین ماه و سپس در شهریور ماه و برای ماهی نر در شهریور ماه و سپس در فروردین ماه به دست آمد. تخم ریزی این گونه طولانی (از بهمن ماه تا شهریور ماه) و از نوع چند مرحله ای (batch spawner) می باشد و دارای دو پیک بهاره و پاییزه بوده و پیک اصلی در بهار و دومین پیک با شدت کم تر در پاییز می باشد.

نویسندگان

مهناز کردگاری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس, ایران,

تورج ولی نسب

موسسه تحقیقات شیلات ایران

شهلا جمیلی

موسسه تحقیقات شیلات ایران

آرش حق شناس

پژوهشکده میگوی کشور, ایران