مقایسه مدل مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی(Ovis orientalis) با استفاده از روشENFA و MAXENT در استان مرکزی

     استان مرکزی با دارا بودن کوه های مرتفع زیستگاه مطلوب گوسفند وحشی است، به طوری که جمعیت های قابل توجهی از گوسفند وحشی در زیستگاه های استان مرکزی مشاهده می گردد. MAXENT براساس حداکثر آنتروپی یا نزدیک به واقعیت و ENFA براساس توزیع نرمال می باشد. با استفاده از روش های تحلیل عامل آشیان بوم شناختی، حداکثر آنتروپی نقشه و مدل مطلوبیت زیستگاه گوسفند وحشی تهیه و با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج مطالعه نشان می دهد در روش ENFA  مساحت ۱۱۸۸۰۱ هکتار معادل ۸ درصد و ۴ فاکتور بوم شناختی نمایان گر ۹۳% از اطلاعات است. مقادیر ۱/۶۰۳  ویژگی حاشیه ای کل  و ۰/۲۲۹ تحمل پذیری نشان دهنده تمایل گوسفند وحشی به مناطقی است که ارتفاع و شیب آن ها بیش تر از ارتفاع میانگین زیستگاه و تحمل پذیری کمی دارد. در روش Maxent مساحت ۱۶۹۸۷۸ هکتار معادل ۱۱ درصد از نیمه جنوبی استان مرکزی دارای زیستگاه مطلوب برای گوسفند وحشی می باشد، در بین متغییرهای توسعه بیش ترین اثرگذاری بر روی زیستگاه گوسفند وحشی مربوط به متغییر فاصله از شهرها (۲۰ کیلومتر) و کم ترین مربوط به جاده های مال رو می باشد و از متغییرهای بوم شناسی بیش ترین تاثیرگذاری مربوط به شیب  (۲۰ درصد) و کم ترین مربوط به ارتفاع می باشد. با مقایسه ROC مدل ها مشخص گردید اعتبار مدل مطلوبیت زیستگاه با روش( Maxent  (۰/۹۷۸ و با روش (ENFA (۰/۶۵۱ می باشد،که نشان گر عملکرد بهتر روش Maxent نسبت به روش ENFAمی باشد. بر این اساس پیشنهاد می شود در مدل سازی مطلوبیت زیستگاه حیات وحش از روش Maxent استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

تحلیل عامل آشیان بوم شناختی ، حداکثر آنتروپی ، گوسفند وحشی ، Area Under Curre) ROC)