بررسی الگوی پراکنش مکانی، زمانی و روند تغییرات توده زنده خانواده گوازیم ماهیان (Nemipteridae) در آبهای ساحلی دریای عمان (استان سیستان و بلوچستان)

خانواده گوازیم ماهیان در صید تجاری آب های جنوب ایران از اهمیت اقتصادی و میزان صید بالایی برخوردار می باشد. به منظور پایش ذخایر این گروه آبزی در دریای عمان طی ده سال نمونه برداری در سال های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲ گشت های تحقیقاتی ترال کف از غرب تا شرق دریای عمان در ۵منطقه (اشکوب) و ۴ لایه عمقی ۲۰-۱۰ ، ۳۰-۲۰، ۵۰-۳۰ و ۱۰۰-۵۰ متربه مورد اجرا درآمد. نتایج نشان داد که بهترین مکان برای صید این ماهیان مناطق غربی و شرقی  آب های ساحلی استان سیستان وبلوچستان است. دربین مناطق پنج گانه این استان بیشترین میزان صید بر واحد سطح در صیدگاه های میدانی، گالک، رابچ و بیاهی با ۷/۲۹۳ کیلوگرم بر کیلومترمربع ثبت گردید. با بررسی لایه های عمقی مشخص گردید که بیشترین میزان صید بر واحد سطح در اعماق بیش از۳۰ متر بوده که با کاهش عمق  از تراکم این ماهیان کاسته می شود. چنانکه بیشترین میزان صید بر واحد سطح لایه عمقی ۱۰۰-۳۰ متر با۲/۳۳۱ کیلو گرم بر کیلومترمربع ولایه عمقی ۲۰-۱۰ متر با ۶/۲۸ کیلو گرم بر کیلومتر مربع کمترین میزان را داشته است. در دهه اخیرمقدار صید بر واحد سطح  گوازیم ماهیان روندی افزایشی را نشان می دهد که حاکی از ثبات نسبی این ذخایر آبزی می باشد.

کلیدواژه ها:

Oman Sea ، CPUA ، Nemipterid fihes ، Stock. ، صید بر واحد سطح ، گوازیم ماهیان ، پراکنش ، دریای عمان