مقایسه برخی ویژگیهای خاک در دو کاربری مرتع و کشاورزی در شهرستان شاندیز

ارزیابی تاثیر نوع کاربری اراضی بر خصوصیات خاک یکی از عوامل تامین کننده امنیت غذایی، ارتقاء سلامت انسان و تسریع کننده دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار بوده و بر کیفیت آب، هوا و محیط زیست تاثیرگذارمیباشد. این پژوهش با هدف بررسی نقش کاربری اراضی بر برخی شاخصهای فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیائی خاک در بخشی از شهرستان شاندیز صورت گرفت. بدین منظور ۳۰ نمونه خاک از لایه سطحی ۲۰-۰) سانتیمتری) از دو کاربری مرتع و کشاورزی تهیه و تعدادی از خصوصیات خاک (کربن آلی((OC، جمعیت باکتری((CPB، شاخص پایداری ساختمان (SI)، هدایت الکتریکی (EC) و پ هاش خاک ((pH) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل واریانس نشان داد مقادیر OC ، CPB و SI در کاریری زراعی نسبت به کاربری مرتع به صورت معنیداری کمتر و مقدار EC در کاریری زراعی به صورت معنیدار بیشتر بود .(p< ۰.۰۱) بر این اساس میتوان نتیجه گرفت کاهش کربن آلی، جمعیت میکروبی و پایداری ساختمان خاک در کاربری زراعی باعث کاهش کیفیت و تخریب فزاینده خاک می گردد.

کلیدواژه ها:

کاریری اراضی ، کربن آلی ، شاخص پایداری ساختمان خاک ، جمعیت باکتری