بررسی عملکرد باکتری باسیلوس سرئوس ATHH۳۹ تجزیه کننده تولوئن به صورت آزاد و تثبیت شده بر روی نانولوله کربنی

این تحقیق به منظور تثبیت باکتری تجزیه کننده تولوئن به وسیله نانولوله کربنی به عنوان راه حلی برای مشکل جداسازی و امکان استفاده مجدد اجرا گردید. ابتدا اقدام به عاملدار کردن نانولوله کربنی چندجداره (MWCNTs) و سپس اقدام به تثبیت باکتری به وسیله نانولوله کربنی گردید. بهینه سازی درصد تجزیه تولوئن با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) صورت گرفت. برای حصول اطمینان از استقرار باکتری و تعیین گروه های عامل در سطح نانولوله کربنی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف بینی مادون قرمز (FTIR) استفاده شد. طرح آماری RSM در شرایط بهینه pH، دمای انکوباسیون و غلظت اولیه تولوئن راندمان تجزیه حدود ۶۵/۸۵ درصد پیشبینی نمود و راندمان تجزیه ۶۴/۱۱ درصدی تولوئن در شرایط بهینه حاصل شد. همچنین راندمان تجزیه ۹۵/۲۱ درصد توسط باکتری تثبیت شده با نانولوله کربنی در شرایط بهینه حاصل شد. با توجه به نتایج میتوان دریافت که باکتری تثبیت شده توسط نانولوله کربنی روشی مناسب و دوستدار محیط زیست برای پاکسازی آلاینده های هیدروکربنی آروماتیک است.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، تثبیت ، روش سطح پاسخ ، نانولوله کربنی.