ریشه شناسی هنر و معماری هخامنشی با تاکید بر تمدن های میان رودان نمونه موردی: مجموعه کاخ های پارسه

هنر هخامنشی به عنوان هنری درباری با ویژگی التقاطی، در تداوم هنر تمدن های پیشین و متاثر از فرهنگ ملل تابعه نظیر مصر، یونان و به ویژه آشور و بابل می باشد. دستاوردهای ارزشمند این تاثیر پذیری ها و الگوپذیری، در ابنیه و کاخ های شهر پارسه، با شکوه و جلال، توسط هنرمندان عهد هخامنشی به منصه ظهور رسیده است. فتح آشور و بابل توسط کوروش کبیر موجب پیوند تمدن هخامنشی با تمدن های میان رودان گردید ودر پی آن، هنر آشوریان مورد استقبال هنرمندان هخامنشی قرارگرفت. غالب این تاثیرپذیری ها علاوه بر قالب کلی کاخ سازی و ابنیه واجد میانسرا، در اجزای کاخ های پارسه نظیر نقش برجسته ها، پلکان ها و پیکره های متصل به معماری، نمود یافته است. در این نوشتار سعی شده تا با تحلیل کلی اجزای معماری کاخ های پارسه، بتوان ریشه هنر و معماری تمدنهای میانرودان در بخش های مختلف آن را بررسی نمود. شیوه ی تحقیق این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی می باشدکه با استفاده از منابع کتابخانه های علمی تخصصی معماری شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی پژوهشی و مرکز اطلاع رسانی علوم و فن آوری بوده است

کلیدواژه ها:

هنر هخامنشی ، تمدن آشور ، تمدن بابل ، معماری کاخ های پارسه