طنز در عاشقانه- عارفانه های حافظ از گونه ای دیگر
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 15، شماره: 59
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 377
فایل این مقاله در 33 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-15-59_013
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
چکیده مقاله:
دیوان حافظ به عنوان هنری ترین غزل فارسی، تاکنون از رویکردهای متفاوت بررسی شده است. نگارنده در این مکتوب به معرفی برخی ظرافت های هنری و شگردهای حافظانه در آفرینش طنز پرداخته و با نگاهی متفاوت نسبت به طنز، آن را به عنوان یکی از جدی ترین، تاثیرگذارترین و هنرمندانه ترین عناصر آرایه کلام ناب معرفی کرده است. سوال اصلی این پژوهش این است که: طنز در عاشقانه- عارفانههای حافظ چه جایگاهی دارد و آیا از خصوصیات سبکی شعر وی به شمار می رود؟ روش تحقیق در اینجا توصیفی- تحلیلی و کتابخانهای است. یافته های تحقیق نشان می دهد که حافظ برای انتقال مفاهیم عاشقانه و عارفانه، از طنز بهره گرفته است و طنز از برجستهترین خصوصیات سبکی شعر وی بهشمار می رود. طنز حافظ در بسیاری موارد، لطیف و نهانی است و به شدت نیازمند شرح و تحلیل و توضیح است. شگردهای به کار رفته در طنز حافظ، از عالی ترین نمونههای زیباشناسی ادبیات ایرانزمین هستند و حوزه وسیعی از بلاغت و ظرافت ادبی را شامل می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد هاشمی
دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علی محمد سجادی
استادتمام گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.