مقاله علمی – پژوهشی: ارزیابی تغییرات شاخص های تجاری خاویار بلوگا (Huso huso) دریای مازندران تحت پرورش در آب شیرین : ریزمغذی های معدنی، رنگ و ساختار ژنتیکی

هدف این مقاله شناسایی و مقایسه ترکیبات ریزمغذی های معدنی، رنگ و تفاوت ساختار ژنتیکی بین خاویار فیل ماهی (Huso huso) وحشی دریای مازندران و خاویار فیل ماهی پرورش یافته در آب شیرین بود که در کمک به شفافیت بازار خاویار فیل ماهی برای تثبیت ارزش کیفی و غذایی خاویار پرورشی و نیز شناسایی ژنتیکی خاویار وحشی و پرورشی فیل ماهی نقش به سزایی دارد. اندازه گیری ریزمغذی های معدنی با استفاده از روش های جذب اتمیک، اسپکتروفتومتری و طیف سنجی شعله، رنگ با استفاده از دستگاه رنگ سنج و بررسی تفاوت ژنتیکی نیز با استفاده از روش توالی یابی PCR صورت گرفت. نتایج نشان دادند که در خاویار فیل ماهی وحشی میزان ریزمغذی های کلسیم، منیزیم، فسفر و پتاسیم به طور معنی داری بالاتر از نمونه پرورشی بود در حالی که در نمونه خاویار پرورشی مقادیر آهن، مس و روی بالاتر بودند (۰۵/۰>p). میزان سدیم در دو نمونه خاویار وحشی ۷۲/۲±۴۳/۴۲۳۹ و پرورشی ۱۸/۲±۲۱/۴۲۳۷ (میکروگرم بر گرم وزن تر)، با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند (۰۵/۰p>). میزان شاخص رنگ L در خاویار فیل ماهی وحشی ۲۹/۲۸ و در خاویار فیل ماهی پرورشی ۴۶ (درصد)، میزان a نیز به همان ترتیب ۳۴/۱ و ۶۶/۲ (درصد) و مقدار b نیز ۷۲/۱۰ و ۲۷/۱۶ (درصد) بود (۰۵/۰>p)، تفاوت رنگ (ΔE) بین دو نمونه ۲۱/۱۵ بود. ساختار ژنتیکی دو نمونه خاویار تفاوت معنی داری با یکدیگر نشان ندادند. در مجموع، ریزمغذی های معدنی مورد اندازه گیری و رنگ بین دو نمونه تفاوت معنی داری داشتند، ولیکن ساختار ژنتیکی نمونه پرورشی تفاوت معنی داری با نوع وحشی خود نداشت.

کلیدواژه ها:

Beluga sturgeon ، Caviar ، Color ، Genetic differences ، Mineral micronutrients ، تفاوت ژنتیکی ، خاویار ، رنگ ، فیل ماهی ، ریزمغذی های معدنی