تبیین نقش عوامل موثر بر جلب سرمایه مستقیم خارجی در ایران

در مقاله حاضر هدف‎، شناسایی عوامل موثر بر جریان سرمایه‎گذاری مستقیم خارجی و نشان دادن جایگاه ایران در این مقوله است. پس از شناسایی عوامل موثر بر جلب سرمایه های خارجی، تاثیر برخی از متغیرهای مهم بر جریان ورودی FDI به کشور‎، با استفاده از مدل Bajo-simo ، از روش ARDL و داده های سال های ۱۳۸۰۱۳۵۳ بررسی شده است. نتایج مدل که شامل ۳ خروجی است، نشان می دهند که طی این دوره، در کوتاه مدت و بلندمدت نرخ تورم (که بیان‎گر عدم کارامدی سیاست های اتخاذی دولت در کشوراست) به عنوان عاملی منفی برای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی عمل کرده است. هم چنین افزایش تولید ناخالص داخلی، افزایش موجودی سرمایه و افزایش درجه باز بودن اقتصادی که به معنای کاهش موانع تعرفه ای در کشور است، باعث افزایش جریان ورودی FDI به کشور می‎شود. همچنین افزایش نرخ بهره و نرخ ارز نیز تاثیر منفی بر ورودی FDI به کشور داشته نتیجه بررسی نشان داد که تغییرات نرخ دستمزد تاثیری بر ورودی FDI نداشته است. نتایج براورد مدل پویا نیز وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای ذکر شده و ورودی سرمایه مستقیم خارجی را تایید می کند. مدل ECM نیز حاکی از آن است که با وارد شدن یک شوک به هر یک از متغیرهای توضیحی مدل، حدود ۵/۲ تا ۳ سال طول می کشد که جریان ورودی FDI، به سطح تعادلی خویش باز گردد. طبقه بندی JEL: F۲۱, F۲۳ .

کلیدواژه ها:

بلند مدت ، تورم ، تولید ناخالص داخلی ، درجه باز بودن اقتصادی ، سرمایه‎گذاری پرتفلیوی خارجی ، سرمایه‎گذاری مستقیم خارجی ، کوتاه مدت ، نرخ ارز ، نرخ بهره