تحلیل پویای اثر مخارج دولت بر رشد اقتصادی در ایران

پاسخ به این سئوال که چه عواملی بر نرخ رشد اقتصادی اثر می‎گذارند، همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده است. سیاست‎های مالی و پولی ابزار هایی هستند که دولت ها می توانند از طریق آن‎ها بر متغیر های کلان اقتصادی همانند سرمایه گذاری، تولید، اشتغال، مصرف بخش خصوصی، صادرات، واردات و سطح عمومی قیمت ها و در نتیجه بر رشد اقتصادی به صورت مستقیم و غیرمستقیم اثر بگذارند. هر چند کاربرد برخی از این ابزار می‎تواند اثری منفی بر رشد اقتصادی داشته باشد، ولی از وظایف مهم دولت به ویژه در هنگام ارائه ی کالاهای عمومی، نمی توان چشم پوشی و نقش آن را محدود کرد. این مطالعه در قالب یک الگوی کلان اقتصادی و با استفاده از روش پویای سیستمی، به شبیه سازی متغیرهای کلان و بررسی اثر مخارج مصرفی و عمرانی دولت بر رشد اقتصادی و سایر متغیرها می‎پردازد. ابتدا با فرض افزایش ۴۰ درصدی بودجه‎ی دولت در دوره‎ی ده ساله در قالب سه سناریوی مختلف، اثر مخارج دولت بر رشد اقتصادی و مقایسه ی میزان اثر گذاری مخارج مصرفی و عمرانی دولت بررسی می شود. سپس اثر افزایش کسری بودجه‎ی دولت و تامین آن از طریق استقراض از بانک مرکزی، بر رشد اقتصادی بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که اگرچه مخارج عمرانی و مصرفی دولت به طور متوسط سبب افزایش رشد اقتصادی می شود، این اثر برای مخارج عمرانی بیش‎تر بوده است. هم‎چنین تامین مالی دولت از طریق انتشار اسکناس، رشد اقتصادی را کاهش می دهد. طبقه بندی JEL :O۴، O۴۷، H۵، C۶۱

کلیدواژه ها:

الگوی کلان اقتصادی ، رشد اقتصادی ، روش پویای سیستمی ، مخارج عمرانی و مصرفی دولت