اولویت بندی راهبردهای مدیریت مقاصد گردشگری با استفاده از مدلهای کمی و کیفی (مطالعه موردی: شهر سلطانیه)

شهر سلطانیه، در استان زنجان، با داشتن میراث جهانی گران بهایی همچون گنبد سلطانیه و آثار تاریخی فرهنگی بسیار از مقاصد مهم گردشگری استان است. ولی تاکنون نتوانسته است آنچنان که باید در عرصه گردشگری جایگاه مناسبی به دست آورد. یکی از دلایل این مسئله توجه به معماری و تاریخ شهر بیش از مسائل مربوط به گردشگری است که پیامد آن عدم شناخت بازار گردشگری شهر است. ازاینرو، در این تحقیق با استفاده از مدلهای برنامهریزی استراتژیک از جمله SWOT و QSPM به اولویتبندی راهبردهای موثر در مدیریت بازار گردشگری شهر سلطانیه پرداخته شد. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری دادهها به روش اسنادی، پیمایشی، مصاحبه با کارشناسان گروه دلفی، و گردشگران در قالب تهیه پرسشنامه صورت گرفته است. سپس آرای گروه دلفی و گردشگران در ماتریس عوامل درونی و بیرونی و ماتریس برنامهریزی راهبردهای کمی به کار گرفته شد و راهبردهای موثر اولویتبندی شد. نتایج نشان میدهند که بازار گردشگری شهر از نظر عوامل داخلی و خارجی وضعیت مناسبی ندارد. به همین دلیل نیز راهبردهای تدافعی (WT) در اولویت اول و راهبردهای محافظه کارانه (WO) در اولویت دوم برنامهریزی قرار گرفتند. ارتقای تبلیغات، واگذاری تسهیلات به بخش خصوصی جهت ساخت هتل و اقامتگاه، تسریع در بازسازی بناهای تاریخی از گروه WT، و حفظ بازار گردشگری شهرهای نزدیک همراه با شناساندن جاذبههای شهر در استانهای دور و استفاده از پتانسیل طبیعی منطقه برای ایجاد تاسیسات تفریحی از گروه WO در اولویت اند.

کلیدواژه های اولویت بندی راهبردهای مدیریت مقاصد گردشگری با استفاده از مدلهای کمی و کیفی (مطالعه موردی: شهر سلطانیه):

برنامه ریزی راهبردهای کمی ، زنجان ، سلطانیه ، مقاصد گردشگری