ارائه متدولوژی تعیین میزان جذب سفر برای کاربردهای مناطق شهری

کاربری زمین به مفهوم نوع استفاده از سطح اراضی یک شهر است. شیوه استفاده از زمین در هر منطقه می تواند تاثیر بسزایی در امور حمل و نقل وترافیک آنمنطقه و مناطق هم جوار آن داشته باشد. هرچه میزان توزیع کاربری های مختلف در سطح یک شهر از مطلوبیت بیشتری برخوردار باشد، به طور مستقیم بر بهبود وضعیت آمد و شد در سطح شهر و سطح سرویس معابر موثر می باشد. سوال همیشگی شهرسازان و مهندسین حمل و نقل و ترافیک در این بودهاست که چه ارتباطی ما بین حمل و نقل و کاربری زمین وجود دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با مقایسه شاخص های حمل و نقل (تعداد سفر جذب یا تولید شده به مناطق شهری) و شاخص های کاربری زمین (زیر بنا – سطح زمین و یا تراکم) به استنتاجات خاصی در زمینه ارتباط ایندو مقوله دست یافت. استراتژی برخور با مساله به این شکل است که بر اساس آمارگیری مبدا – مقصد ساکنین (OD) و یک روش خاص تلاش شود تا میزان جذب سفر به هر کاربری خاص در مناطق شهری بدست آید.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، مبدا - مقصد ، تولید سفر ، جذب سفر ، هدف سفر ، زمان سفر