مقایسه میزان ضایعات پس از برداشت ارقام روز کوتاه پیاز (.Allium cepa L) در شرایط انبار معمولی

این پژوهش به مدت دو سال زراعی (۹۷-۱۳۹۵) به منظور مطالعه ضایعات پس از برداشت سوخ ارقام روز کوتاه پیاز در انبار کنترل نشده (فاقد سیستم های گرمایش سرمایش و تهویه)، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان اجرا شد. در سال اول آزمایش میانگین دمای روزانه انبار بین ۱۴/۵ تا ۴۰/۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی از ۲۷ تا۶۰ درصد متغیر بود. در سال دوم آزمایش محدوده تغییرات میانگین دمای روزانه انبار بین ۱۵ تا ۳۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی بین ۳۰ تا ۷۱ درصد بود. بذرها در اواسط مهر ماه در خزانه کشت و نشاءها در مرحله دو تا سه برگی به زمین اصلی منتقل شدند. سوخ ها در زمان افتادگی ۵۰ تا ۸۰ درصد برگ ها و شروع خشک شدن آنها، برداشت شدند. برای انجام این پژوهش از آزمایش اسپلیت پلات در زمان شامل ۸۰ تیمار با ۴ تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. عامل اصلی ۱۰ رقم پیاز روز کوتاه (ʾصباʿ، ʾتگزاس ارلی وایتʿ، ʾایمپراتریزʿ، ʾسیروسʿ، ʾ۷۰۳۰ʿ، ʾایکس پی ردʿ، ʾسپیدانʿ، ʾگلدن آیʿ، ʾتگزاس ارلی گرانوʿ وʾپریماوراʿ) و عامل فرعی زمان بررسی سوخ ها در انبار در ۸ سطح (یک ماه بعد از شروع انبارمانی به فاصله یک ماه) بود. درصد ماهیانه کاهش وزن سوخ با گذشت زمان کمتر شد. کمترین کاهش وزن سوخ (%۹/۵۶) به رقم ʾصباʿ اختصاص داشت. خسارت بیماری پوسیدگی خاکستری تا ماه چهارم انبارمانی افزایش و سپس کاهش یافت. حداکثر خسارت این بیماری (%۲۳/۲۳) به رقم ʾسپیدانʿ مربوط بود. بیشترین خسارت لهیدگی (%۳/۹۶) در رقم ʾتگزاس ارلی وایتʿ مشاهده شد. جوانه زنی سوخ ها از ماه پنجم انبارمانی شروع شد. بیشترین جوانه زنی سوخ (%۱۹/۸۸) به رقم ʾسیروسʿ تعلق داشت. نتایج آزمایش مشخص کرد که اختلاف قابلیت انباری ارقام مورد مطالعه معنی دار است. بیشترین و کمترین قابلیت انبارمانی به ترتیب به ارقام ʾصباʿ و ʾسپیدانʿ مربوط بود.

کلیدواژه ها:

Black mold ، Bulb rotting ، Bulb sprouting ، Losses after harvest ، Physiological bulb weight losses ، پوسیدگی خاکستری ، سبز شدن سوخ ، ضایعات پس از برداشت ، کاهش فیزیولوژیک وزن ، لهیدگی سوخ