خوانش روانکاوانه ی نمایشنامه ی «سیندرلا » با تکیه بر نظریات ژک لکان

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 738

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCTHC01_025

تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1400

چکیده مقاله:

مطالعه ی بینارشته ای همواره راه را برای درک بهتر جهان متن فراهم می کند. خوانش روانکاوانه ی آثار ادبی- هنری یکی از شیوه های مطالعات بینارشته ای است. ژک لکان از نظریه پردازان این امر است. او با نگاهی به آرای فروید تعاریف جدیدی از مسائل روان شناختی را ارائه داده است. «سیندرلا»، نوشته ی جلال تهرانی یکی از نمایشنامه های معاصر ایرانی است که دارای ویژگی های قابل تاملی از منظر روانکاوانه است. این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی و با استناد به اصول نقد لکانی به نگارش در آمده است. در این مقاله ساحت های سه گانه ی نفسانی، نام پدر، سوبژکتیویته، زبان، فانتزی و ... در نمایشنامه ی «سیندرلا» خوانش شده است. طبق نتیجهی تحقیق ژنرال قابل تعمیم به پدر نخستین است و خرس توتم او است. آدمهای نمایشنامه تحت فشار دیگری بزرگ (روابط نظامی۔ اداری) سوبژکتیویته ی خود را از دست داده اند و سیندرلا تنها کسی است که امکان مقابله با ساحت نمادین (شایعه) را می یابد. امر خیالی در نقش های همزادی گروهبان / تیمسار و سروان بازپرس قابل مشاهده است و گره برومه در عدم امکان تشخیص واقعیت و خیال نمود یافته است.

نویسندگان

سیده غزل نعیمی

دانشجوی دکتری پژوهش هنر دانشگاه تهران

فریندخت زاهدی

دانشیار گروه هنرهای نمایشی و موسیقی دانشگاه تهران

حسن بلخاری قهی

استاد تمام گروه مطالعات عالی هنر دانشگاه تهران