تاثیر رژیم تغذیه ای کاروتنوئیدی بر میزان رنگی شدن ماهی سیچلاید طاووسی (Aulonocara baenschi)

هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثرات رژیم غذایی مکمل شده با کاروتنوئید بر میزان رنگی شدن در ماهی زینتی سیچلاید طاووسی(Aulonocara baenschi) بود. دو نوع کاراتنوئید (استاگزانتین و بتاکاروتن) به­ صورت مجزا و مخلوط هر یک در دو سطح ۴۰  و ۱۰۰ میلی­ گرم به ازای هر کیلوگرم غذا بر جیره تجاری اسپری شد. یک جیره بدون کاروتنوئید به ­عنوان جیره شاهد در نظر گرفته شد. ماهیان با میانگین وزن ۴ تا ۶ گرم به­ مدت ۸ هفته روزانه دو نوبت به ­میزان ۲ درصد وزن بدن غذادهی شدند. بعد از تغذیه با غذای مکمل شده با کاروتنوئیدها بین تیمارهای تغذیه ­ای از نظر میزان کاروتنوئید کل، تفاوت معنی ­داری وجود داشت (۰/۰۵>p). نسبت نهایی بالاتر کاروتنوئید کل در تیمار تغذیه­ ای حاوی ۱۰۰ میلی­ گرم آستاگزانتین و۱۰۰ میلی­ گرم بتاکاروتن نشان داد که جیره غذایی با  غلظت ۱۰۰ میلی­­ گرم از ترکیب رنگدانه­ های آستاگزانتین و بتاکاروتن بیش ­ترین درصد تجمع رنگدانه در پوست را داشته و این تیمار دارای بیش ­ترین رنگی شدن در بین تیمارها بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت رنگدانه­ ها در جیره غذایی میزان کاروتنوئید کل در پوست ماهی و رنگی ­شدن افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

ماهی سیچلاید طاووسی ، رنگی شدن ، کاروتنوئید ، استاگزانتین ، بتاکاروتن