اثر نسبت های روی و مس در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی
محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-9-3_020
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1400
چکیده مقاله:
این آزمایش جهت بررسی اثر نسبت های مختلف مس و روی در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی انجام گرفت. بدین منظور تعداد ۱۴۴ قطعه جوجه ۱۰ روزه از نژاد ژاپنی به مدت ۴۷ روز پرورش داده شدند. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی و شامل ۶ تیمار و ۴ تکرار که هر کدام ۶ جوجه را شامل می شد.تیمارهای این تحقیق شامل گروه های شاهد نرمال وتحت تنش (مس۱/۵ به ۸۸روی)، مس کم تر از شاهد (۰/۷۵ و ۸۸)، مس بیش تر از شاهد (۳ و ۸۸)، روی کم تر از شاهد (۱/۵ و ۴۴)، روی بیش تر از شاهد (۱/۵ و ۱۷۶) بودند. نتایج نشان داده که گروه های شاهد تحت تنش و روی کم تر از شاهد دارای بیش ترین افزایش وزن نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است و البته از میان این دو گروه، شاهد تحت تنش دارای اثر بهتر یا همان افزایش وزن بالاتر بوده است (۰/۰۱>p). کم ترین مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است (۰/۰۵>p). بهترین راندمان مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال می باشد (۰/۰۱>p). از میان صفات بازده لاشه تنها صفت قلب دارای اختلاف معنی دار (۰/۰۵>p) بوده است وگروه روی بیش تر از شاهد دارای کم ترین وزن قلب نسبت به گروه شاهد نرمال می باشد. در کل نتیجه می توان نتیجه گرفت که گروه مس بیش تر از شاهد دارای اثرات بهتر بوده و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشته مدنی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
کاظم کریمی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران
سید ناصر موسوی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، ایران