نظریه های موسیقی در شعر فارسی و عربی با نگاهی مقایسه ای به آثار محمدرضا شفیعی کدکنی و کمال ابودیب
محل انتشار: مجله لسان مبین، دوره: 3، شماره: 7
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LEM-3-7_002
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400
چکیده مقاله:
موسیقی به عنوان یکی از ارکان اصلی شعر در ادبیات فارسی و عربی، به دلیل پیوندهای خاص زبانی مورد توجه ناقدان دو زبان بوده است. تاریخ موسیقی، بیانگر تاثیرپذیری شعر فارسی از زبان عربی در اصول موسیقیایی خود است. این علم همراه با پیشرفت دیگر علوم، شاهد تحولات و رویکردهای متفاوتی در دو زبان بوده است که گاه برخی ناقدان به شرح و توضیح اصول گذشته پرداخته و گاه برخی دیگر – به خصوص در دورهی معاصر- در برابر اصول ثابت گذشته ایستاده و داعیهی نوآوری داشتهاند. محمدرضا شفیعی کدکنی و کمال ابودیب از ناقدان برجستهی معاصر در دو زبان، دارای آثار و تالیفات مشابه و مستقلی در موضوعات ادبی چون صور خیال و به ویژه موسیقی هستند. تبیین رویکردهای نقدی این دو ناقد، نوآوری های ایشان در علم موسیقی و روش تعامل آن دو با نظریه های نقدی گذشته و نظریههای غربی، هدفی است که بحث حاضر تلاش دارد با بررسی دو اثر«موسیقی شعر» و«البنیه الایقاعیه للشعر العربی» بدان دست یابد. تفاوت اساسی رویکرد دو ناقد در پرداختن به مسالهی موسیقی و نوآوری و ابداع نمایان کمال ابودیب در باز کردن زوایای مختلف عروض شعری از جمله نتایج این تحقیق است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان