مدرسه محله هنر و معماری یزدمدرسه هنر » با حضور « محله سهل بن علی » تجدید حیات« و معماری

با گذشت دو دهه از حضور دانشکده هنر و معماری یزد در بخشی از بافت قدیم، این مجموعه توانسته در این مدت به اهداف خود در زمینه های آموزشی و مرمتی نزدیک شود و کیفیتهای منحصر به فردی در زمینه آموزش معماری کسب کند. این درحالی است که دستیابی به انطباق معنادار کالبد و عملکرد در حوزه درونی و بیرونی در بستر فعلی همواره مد نظر بوده است. نیاز به توسعه کمی و کیفی دانشکده در سا لهای اخیر و همچنین لزوم احیای محله با توجه به فرسودگی و از بین رفتن هویت محله ای آن، به منزله یک نمونه باارزش، ضرورت پرداختن به این مسئله را بیش از پیش کرده است. از این رو در این مقاله سعی بر آن «محله سهل بن علی»، و شناخت عوامل استخوان بندی محله، «الگویی» مناسب برای فعالیتهای مدرسه هنر و معماری در قالب سازمان استخوان بندی محله عرضه شود . نتیجه اینکه، بدین طریق میتوان راهی برای رشد درونی این محله گشود، به طوری که، این بخش از ساختار اجتماعی و کالبدی شهر با هویتی علمی – دانشگاهی، الگویمحقق «مدرسه محله» گردد.

کلیدواژه ها:

مدرسه هنر و معماری ، محله سهل بن علی ، الگوپذیری ، یزد