بررسی تاثیر غلظت عامل انتقال به زنجیر بر سرعت کوپلیمریزاسیون امولسیونی لاستیک استایرن- بوتادین

کوپلیمرها دارای خواص فیزیکی و مکانیکی متفاوتی با هموپلیمرها می باشند. در مقیاس صنعتی، واکنشهای اختتام به طور محسوسی ازروش انتقال به زنجیر انجام می گیرد و این انتقال به زنجیر به این معنی است که ماده ای تحت عنوان اصلاح کننده به سامانه اضافه می شود که این ماده بر سر آزاد زنجیر می نشیند و به طور موقت سبب از بین رفتن رادیکال آزاد در محل و ایجاد یک رادیکال آزاد دیگر می شود. ب هاین ماده اصطلاحاً اصلا ح کننده می گویند. اندازه ذرات تأثیر فراوانی بر خواص لاستیکی و همچنین بر انعقاد و درصد تبدیل و پایداری سامانه امولسیونی دارد، همچنین می تواند نقش بسیار مهمی در خاصیت چسبندگی و خواص لاتکس بدست آمده داشته است. بر این اساس اندازه ذرات توسط عاملهای زیادی کنترل می شود که یکی از مهمترین این عاملها، عامل انتقال به زنجیر است.