مطالعه ای بر تعارض تکالیف کار با تکالیف خانواده در مراحل رشدی

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 246

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FCP-1-1_005

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

چکیده مقاله:

سهدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تعارض تکالیف کار با تکالیف زندگی خانوادگی در مراحل رشدی و تحصیلی مختلف بوده است. زمینه ی نظری این پژوهش مبتنی بر برخورد مراحل رشد روانی اجتماعی اریکسون (سه مرحله ی آخر) با دنیای کار و تاثیر آن بر زندگی خانوادگی بوده است. روش: جامعه ی آماری این پژوهش، شامل تمام کارکنان ایستگاه های منطقه ی دو عملیات انتقال گاز (اصفهان) مشتمل بر ۶۱۳ نفر بوده است که در سال ۱۳۸۹ مشغول به کار بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ۱۵۰ نفر از کارکنان ایستگاه های منطقه ی دوعملیات انتقال گاز انتخاب شدند که در نهایت ۱۲۴ پرسشنامه جمع آوری شد (نرخ بازگشت ۸۳ درصد) که به پرسشنامه ی تداخل کار- خانواده پاسخ دادند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها بیانگر آن بودند که با افزایش سن و با توجه به مقتضیات مراحل تحول روانی اجتماعی اریکسون، سرریز شدن مسایل کاری به زندگی خانوادگی کاهش می یابد. همچنین یافته های پژوهش نشان دادند که با افزایش سطح تحصیلات، تداخل خانواده- کار تشدید می گردد. نتایج: همبستگی منفی مراحل سنی و ادراک تداخل کار-خانواده، با استفاده از نیازمندی ها و منابع در دستر افراد برای برآورده کردن این نیازمندی ها در مراحل تحولی متفاوت، قابل تبیین است. همچنین در تبیین همبستگی مثبت سطح تحصیلات و ادراک تداخل کار-خانواده می توان به افزایش آگاهی از مسوولیت های خانوادگی و افزایش مسوولیت های شغلی در اثر افزایش سطح تحصیلات اشاره کرد. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد با مدیریت صحیح، نیازمندی های مراحل تحول فرد و همچنین برنامه های مداخله ای برای افراد با سطح تحصیلات بالا بتوان از سطح تداخل کار- خانواده کاست. این پژوهش زمینه ی توجیه کاربردی این مساله را فراهم کرده است. محدودیت عمده ی این پژوهش نوع بررسی مقطعی آن است که دلایل آن ذکر شده است و البته با پیشنهاد یک پژوهش طولی راهی برای غلبه بر آن ارایه شده است.

نویسندگان

میثم صادقی

دانشجوی کارشناس ارشد سنجش و اندازه گیری دانشگاه علامه طباطبایی،تهران،ایران

حمیدرضا عریضی سامانی

استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران

سیدمیثم دیباجی

دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه اصفهان