اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم منابع تکوین خود برکاهش تعارضات زناشویی زنان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارتهای تنظیم منابع تکوین خود برکاهش تعارضات زناشویی زنان انجام گرفت. روش: روش پژوهش تجربی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری عبارت بود از تمامی زنان متاهل ساکن شرق تهران  که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحلهای، و در حجم نمونه ۲۸ نفر، اتنخاب شدند؛ و به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) بود. آزمودنیهای گروه آزمایش طی هشت جلسه (هر جلسه ۱۲۰ دقیقه) تحت آموزش مهارتهای تنظیم منایع تکوین خود قرار گرفتند. در حالیکه گروه گواه هیچ نوع مداخله ای دریافت ننمود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان دادبین گروه آزمایش و گواه در کاهش تعارضات زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری:آموزش مهارتهای تنظیم منابع تکوین خود بر کاهش تعارضات زناشویی زنان موثر است، و میتواند در راهبردهای زوج درمانی مورد استفاده مشاوران خانواده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

منابع تکوین خود ، تعارضات زناشویی ، زنان