تصمیم گیری چندمعیاره برای پیشبینی توان توسعه شهری WLC-AHP با استفاده از مدل منطق فازی

توسعه سریع نواحی شهری دنیا در قرن ۲۱ مسائل زیست محیطی رابه دنبال داشته است که به روشهای جدید تجزیه و تحلیل، و منابعجدید داده ها و اطلاعات نیاز دارد. برنامه ریزی اکولوژیکی همراه باتصمیم گیری چندمعیاره فرایندی است که ارزیابی زیست محیطی واقتصادی  اجتماعی کاربری اراضی را با هدف مدیریت منابع طبیعی،حفظ اکوسیستم و حل یا کاهش برخوردهای احتمالی زیستمحیطیانجام می دهد. هدف این تحقیق، تعیین توان اکولوژیک توسعه شهریبرای زون جنوبی البرز مرکزی با استفاده از مدل منطق فازی دراست. این ارزیابی، پارامترهای اکولوژیک اعم از Idrisi و GIS محیطپارامترهای فیزیکی (شامل توپوگرافی، ارتفاع، شیب، خاک، سنگ مادر،بارندگی، دما و ...) و پارامترهای زیستی (شامل تراکم پوشش گیاهی ومناطق حفاظت شده) را که در کاربری توسعه شهری موثرند، با همترکیب می کند. ابتدا، کاربری اراضی شهری براساس طبقات مدلاکولوژیک حرفی ایران به انواع مناسب، نسبتا مناسب و نامناسبطبقه بندی شد. سپس تصمیم گیری چندمعیاره جهت ارزیابی تناسباکولوژیکی توسعه برای هر طبقه براساس ارزش و وزن فاکتورها انجامشد و نقشه تناسب طبقات با کمک الگوریتمی که فاکتورها را به روشترکیب میکند، بسط داده شد. نتایج نشان WLC-AHP تلفیقی فازیداد که تصمیمگیری چندمعیاره همراه با مدل فازی برای ارزیابیزیستمحیطی توسعه شهری عملکرد بالایی دارد

کلیدواژه ها:

کاربری توسعه شهری ، تصمیم گیری چندمعیاره ، مدل فازی ، ترکیب خطی وزنی ، تحلیل سلسلهمراتبی