اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود مراقبتی و سرمایه روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه و هدف: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان روش درمانی موثر برای درمان و کاهش علائم روانشناختی بیماری های مزمن پزشکی از جمله دیابت به کار رفته است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود مراقبتی و سرمایه روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت بوده است. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری (سه ماهه) استفاده شد. بدین منظور ۳۰ نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع دو که در انجمن دیابت شهرکرد پرونده داشتند با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه خود مراقبتی  و سرمایه روان شناختی بود که توسط شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شدند. سپس گروه آزمایشی، ۸ جلسه هفتگی۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در سرمایه روان شناختی بین دو گروه مطالعه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد.. همچنین تفاوت بین خودمراقبتی در دو گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری معنادار بود. علاوه بر این، تاثیر درمان در گروه آزمایشی پایدار بود و بین گروه ها تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با استناد به یافته های به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار درمان های پزشکی می تواند باعث افزایش توان خود مراقبتی و سرمایه روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت شود.  

کلیدواژه ها:

Acceptance and Commitment Therapy ، Self-care ، Psychological capital ، Diabetes. ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، خود مراقبتی ، سرمایه روان شناختی ، دیابت.