بررسی و اثرسنجی تمرکززدایی از کلان شهر تهران در بهبود شاخص های ترافیکی ٬ حمل و نقلی و زیست محیطی

امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه یافته جهان ٬ الگوهای توسعه پایدار بر مبنای توزیع متناسب مراکز کار و فعالیت و کاربری های گوناگون ٬ بین شهرهای مختلف استوار است . از مهمترین اثرات اجرایی این سیاست گذاری ٬ جلوگیری از تک قطبی شدن کشورها ٬ مهاجرت بی رویه به کانون های خاص ٬ رونق اقتصادی در نقاط مختلف و جلوگیری از بحران های ترافیکی و زیست محیطی و بسیاری از موارد دیگر است . همچنین اجرای سیاست تمرکززدایی به عنوان یکی از محورهای اصلی مدیریت تقاضای حمل و نقل همواره مورد توجه سیاست گذاران و مسئولین مربوطه بوده است . با توجه به اهمیت موضوع ٬ در این مطالعه اثرات تمرکززدایی و انتقال حداکثر 15درصد از جمعیت کارمن دان و خانواده های مربوطه از شهر تهران ٬ در بهبود شاخص های حمل و نقلی ٬ ترافیکی و زیست محیطی ٬ با استفاده از فرآیند چه ار مرحله ای برآورد تقاضای حمل و نقل و در قالب شبیه سازی ریاضی رایانه ای حاصل از فرآیند تخصیص ترافیک در محیط نرم افزار حمل و نقلی صورت پذیرفته است . همچنین گزینه فوق با گزینه های عدم انجام کار و گزینه توسعه تسهیلات و زیرساخت های حمل و نقل ٬ شامل شبکه معابر و حمل و نقل همگانی مورد مقایسه قرار گرفته است . بطور مشخص با توجه به نتایج حاصله و درنظرگیری ویژگی های خاص جغرافیایی و زیست محیطی شهر تهران از نظر میانگین سالانه سرعت باد و نزولات جوی ٬ لزوم توجه جدی به موضوع تمرکززدایی و انتقال بخشی از مشاغل به سایر نقاط کشور در یک افق زمانی میان و بلندمدت اجتناب ناپذیر است