بررسی چرخه حیات (LCA) نظام تولید ذرت در شرایط آب و هوایی مغان
محل انتشار: فصلنامه علوم محیطی، دوره: 16، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 189
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJS-16-1_013
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: چرخه حیات (LCA) رویکردی برای ارزیابی اثرات محیط زیستی تولید محصول یا انجام یک فعالیت است که بر اساس دو شاخص میزان مصرف منابع و انتشار انواع آلاینده ها به محیط زیست محاسبه می شود. بدین منظور، این پژوهش با هدف تعیین اثرات زیست محیطی نظام تولید ذرت در شرایط آب وهوایی مغان با استفاده از LCA انجام شد. مواد و روش ها: برای تجزیه و تحلیل اثرات زیست محیطی، از روش ISO۱۴۰۱۴ به ازای یک واحد کارکردی معادل با یک تن دانه استفاده شد. بدین ترتیب، میزان نهاده های ورودی (از جمله سوخت های فسیلی و کودهای معدنی)، تولید و انتقال نهاده های کشاورزی (نظیر تولید کودهای شیمیایی) و عملیات به کارگرفته شده در مزرعه (شامل شخم و برداشت) به ازای یک واحد کارکردی تعیین شد. در گام اول، ممیزی چرخه حیات (LCI)، میزان مصرف نهاده ها و انتشار آلاینده ها به ازای یک واحد کارکردی تعیین شد. در مرحله بعد، تاثیر چرخه حیات ارزیابی شد و بر اساس شاخص های اطلاعات مرحله قبل، در۹ گروه تاثیر شامل گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون، اکوسیستم خشکی و آبی، تغییر کاربری اراضی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات، تخلیه منابع پتاسیم و تخلیه منابع آبی دسته بندی شدند. در نهایت، بعد از نرمال سازی و وزن دهی داده ها، شاخص نهایی برای این گروه های تاثیر برآورد شد. نتایج و بحث: برآورد شاخص های زیست محیطی (EcoX) و یا تخلیه محیطی (RDI) برای گروه های تاثیر نشان داد که ارزش های EcoX و RDI برای گروه های تاثیر گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون اکوسیستم خشکی و آبی، تغییر کاربری اراضی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات، تخلیه منابع پتاسیم و تخلیه منابع آبی به ترتیب برابر با ۰۴/۰، ۲۹/۰، ۵۰/۰، ۱۱/۰، ۰۳/۰، ۲۷/۲، ۷۵/۰، ۰۳/۰ و ۵۶/۰ به دست آمد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت در میان شاخص های زیست محیطی بیشترین سهم نظام تولیدی ذرت به ترتیب برای گروه های موثر اوتریفیکاسیون اکوسیستم خشکی و اسیدیته و در میان گروه های تخلیه منابع، تخلیه منابع فسیلی بیشترین تاثیر سوء زیست محیطی را در تولید ذرت در منطقه مغان داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج و به منظور کاهش اثرات زیست محیطی نظام تولید ذرت چنین به نظر می رسد که می توان از روش های مختلف مدیریت نظام زراعی همچون کاربرد نهاده های آلی، تناوب، گیاهان تثبیت کننده نیتروژن و خاک ورزی حداقل بر مبنای بهره گیری از اصول کم نهاده برای کاهش این اثرات زیست محیطی بهره جست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا شیری
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
رضا عطایی
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
فرید گل زردی
موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :