اثر رقابت بوکس بر سطوح S-۱۰۰B پروتئین واکنش گر CRP)c و لکوسیت ها در بوکسورهای نخبه

هدف تحقیق: ورزش های برخوردی با امکان رخداد ضربه به سر و آسیب های مغزی همراه می باشند که در بوکس میزان بروز ضربه مغزی و صدمات به سر بیش از هر ورزش دیگر گزارش شده است با این حال، بررسی این موضوع با استفاده از شاخص های معتبر خونی تاکنون کمتر انجام شده است. هدف این پژوهش تعیین اثر یک جلسه مسابقه بوکس بر تغییرات ،S-۱۰۰ B پروتئین واکنش گر CRP )c و لکوسیت ها در بوکسورهای زبده بود. روش تحقیق: آزمودنی های این پژوهش بوکسورهای زبده تیم ملی ایران بودند. ۱۰ نفر بوکسور تیم ملی به عنوان گروه تجربی و ۱۰ نفر افراد غیر ورزشکار سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. جهت تعیین شاخص های بیوشیمیایی شامل پروتئین CRP ،S۱۰۰-B و لکوسیتها نمونه خونی قبل، بلافاصله و ۲۴ ساعت پس از مسابقه رسمی بوکس نمونه خونی گرفته شد. برای توصیف آماری داد هها از میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل واریانس با انداز هگیری مکرر و برای مقایسه بین گروهی از آزمون مانکوا استفاده شد . در صورت مشاهده نتایج معنادار از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. سطح معناداری۰۵/۰>P بود.نتایج: نتایج نشان داد مسابقه بوکس باعث افزایش معنادار CRP ،۱۰۰-B و لکوسیت ها شد (۰۰۰/۰-P)نتیجه گیری: در مجموع یافته های پژوهش حاضر نشان داد که یک وهله رقابت بوکس و ضربات مکانیکی وارده بر ورزشکار باعث افزایش عوامل التهابی CRP،S۱۰۰-B و لکوسیت ها بلافاصله پس از مسابقه بوکس شده و به نظر می رسد اندازه گیری این شاخصها بتواند ابزار سودمندی در تشخیص التهاب و پایش آسیب های ناشی از ضربات مکرر به سر در بوکسورها باشد.

کلیدواژه ها:

بوکس ، S۱۰۰-B ، پروتئین واکنشگرC ، لکوسیت ها