بررسی رابطه ی اضطراب کرونا و وسواس فکری عملی با افسردگی و کیفیت زندگی در پرستاران بیمارستان آیت الله روحانی شهرستان بابل

مقدمه و هدف : با توجه به شرایط ایجاد شده بخاطر بیماری کرونا، کادر درمان از جمله آسیب پذیرترین اقشار در این برهه ی زمانی محسوب می شود. بدین وسیله هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی اضطراب کرونا و وسواس فکری عملی با افسردگی و کیفیت زندگی در گروه پرستاری از کادردرمانی می باشد. مواد و روش : این پژوهش بصورت توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است که بر روی ۱۲۱ نفر از پرستاران بیمارستان آیت اللهروحانی بابل انجام شد. بدین منظور ۴ پرسشنامه ی استاندارد افسردگی بک ( ۲۱ سوالی)، کیفیت زندگی ( ۳۶ سوالی)، وسواس فکری عملی ییل براون ( ۱۰ سوالی) و اضطراب کرونا ( ۱۸ سوالی) به کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی نرم افزار SPSS-۲۶ صورت گرفت. یافته ها و نتیجه گیری : یافته ها نشان داد بین افسردگی و اضطراب کرونا و وسواس فکری عملی رابطه ی قابل پیش بینی وجود دارد. ابعاد روانی از جمله عوامل مهم و تاثیرگذار بر افسردگی می باشد و پیشنهاد می شود جهت ارتقا و بهبود آن توسط مسئولین بیمارستان برنامه ای جهت کاهش و جلو گیری از اثرات منفی این برهه ی زمانی ترتیب دهند.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، کووید- ۱۹ ، افسردگی ، وسواس فکری عملی ، کیفیت زندگی ، پرستارها