داده کاوی گردشهای جوی برای بررسی نقش الگوهای بندالی در ایجاد بارشهای شمالشرق ایران
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 187
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPHGR-44-3_007
تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1400
چکیده مقاله:
بررسی نقش الگوی بندالی در وقوع بارشهای شمالشرق ایران، هدف اصلی مطالعهی پیش رو است. برای این کار از میان داده های روزانه ی بارش ۲۰ ایستگاه همدیدی، اقلیمی و باران سنجی منطقهی مورد مطالعه، رخدادهای بارشی با شدت متوسط و زیاد بر اساس معیار تعیین شده، بین دوره ی زمانی ۱۱ ساله (۱۹۹۵- ۲۰۰۵) شناسایی و ویژگی های آنها در مقیاس های زمانی متفاوت بررسی شد. در ادامه با استفاده از داده های ارتفاع ژئوپتانسیل سطح ۵۰۰ هکتوپاسکال، گردشهای جوی در دو مقیاس همدید و نیمکره ای، بهترتیب با دو روش چشمی و کمی شناسایی و ویژگی های آماری آنها با استفاده از روش های آماری استخراج و تجزیه و تحلیل شدند. واکاوی آماری گردشهای جوی در مقیاس همدید، بازگو کنندهی این واقعیت است که (مطابق انتظار)، تنها الگوی همدیدی همزمان با بارشهای شمالشرق کشور خواه شدید و خواه متوسط الگوی ناوه بادهای غربی است. نتایج حاصل از تفکیک الگوی بندالی از گردشهای جوی دیگر بر اساس روش کمی مربوطه و مطالعهی ویژگی های آماری آنها نیز، بر نقش انکارنکردنی الگوهای بندالی در ایجاد بیش از نیمی از (کمابیش ۶۵ درصد) رخداد های بارشی منطقه (شامل بارش متوسط و شدید) از طریق تاثیر در ایجاد و مکانگزینی الگوی همدیدی یادشده تاکید دارد. از نظر توزیع مکانی، الگوی بندالی اطلس و غرب اروپا دارای بیشترین فراوانی در همزمانی با بارشهای شدید و متوسط است. از نظر توزیع زمانی نیز، عمده فعالیت الگوهای بندالی، به بارش شدید در اواخر دورهی سرد سال و فصل بهار منجر شده، در حالیکه الگوهای بندالی همزمان با بارش متوسط بهطور عمده در دورهی سرد سال رخ می دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
قاسم عزیزی
دانشیار دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران
سید امید نبوی
کارشناس ارشد اقلیمشناسی، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران
مرتضی میری
دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیمشناسی، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران