سنجش سطح آمادگی بیمارستان های دولتی برای استقرار سیستم ناب (مطالعه موردی: بیمارستان های دولتی شهر همدان)

مقدمه: در راستای سیاست های نظام بهداشت و درمان بسیاری از کشورها، مبنی بر بهبود مراقبت های بهداشتی و درمانی، پیاده سازی ناب به عنوان راه دست یابی به این مهم موردتوجه قرارگرفته است اما یک سازمان یک شبه نمی تواند ناب شود و نیازمند فراهم کردن پیش شرط های ساختاری است؛ لذا درک عوامل زمینه ای در پیاده سازی سیستم ناب در موفقیت و اثربخشی این سیستم نقش بسزایی دارد. روش پژوهش: پژوهش حاضر، پژوهشی توصیفی است که به روش مقطعی در نیمه اول سال ۱۳۹۴ در بیمارستان های دولتی شهر همدان انجام گرفت. در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته در دو مرحله، جهت گردآوری داده ها استفاده شد. در مرحله اول، جامعه آماری ۱۷۹ نفر متشکل از؛ سرپرستاران، روسا و مدیران واحدهای بالینی و پشتیبانی بودند که به روش تصادفی ساده با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۱۲۲ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. در مرحله دوم، پاسخ گویان ۱۰ نفر از خبرگان دارای تحصیلات فوق لیسانس و یا دکتری باسابقه اجرایی حداقل ۵ سال در زمینه مدیریت بیمارستان بودند. در مرحله اول تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۲ و در مرحله دوم رتبه بندی عوامل موثر بر ناب سازی بیمارستانی به روش AHP نرم افزار Expert Choice صورت گرفت. یافته ها: بیمارستان های شهر همدان از بعد آموزش و مشارکت کارکنان و همسویی سیستم پاداش و عملکرد با اهداف ناب، در سطح مطلوبی قرار ندارند. هم چنین شناسایی و از بین بردن اتلافات با وزن نسبی ۲۳۴/۰ دارای بیشترین وزن و سیستم پاداش و ارزیابی عملکرد با وزن ۰۳۲/۰، دارای کمترین وزن در میان هفت عامل آمادگی ناب سازی است. نتیجه گیری: پیاده سازی ناب بدون در نظر گرفتن بستر مناسب، در درازمدت منجر به عدم کارایی و اتلاف منابع می شود. هم چنین توجه به عوامل آمادگی با توجه به حساسیت و نقش بسزای شناسایی و از بین بردن اتلافات در دست یابی به بهبود عملکرد، از ضروریات است.

کلیدواژه ها:

سنجش ، سطح آمادگی ، بیمارستان های دولتی ، سیستم ناب