بررسی تغییرات کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی Nepeta crispa Willd. در رویشگاه های مختلف طبیعی زراعی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 337
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-8-2_001
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
گیاه مفراح با نام علمی Nepeta crispa Willd. از تیره نعناعیان، از جمله گیاهان بومی ایران میباشد که به صورت خودرو اطراف کوه الوند استان همدان رویش دارد. از این گیاه به عنوان ضدنفخ، ضدالتهاب، مسکن، ضد باکتری و ضد قارچ استفاده می شود. هدف این تحقیق، بررسی فیتوشیمیایی ترکیبات اسانس اندام هوایی این گیاه در مرحله رویشی، کشت شده در دانشگاه تربیت مدرس تهران با ارتفاع ۱۲۸۳ متر از سطح دریا، و مقایسه با نمونههای برداشت شده از مناطق خودروی: ارزان فود و گشانی به ترتیب با ارتفاعات ۳۰۱۵ و ۲۴۸۹ متر از سطح دریا می باشد. نمونه گیاهان در اوایل مرداد ماه ۱۳۹۷ برداشت شدند. اسانس هر سه نمونه در مرحله رویشی با روش تقطیر با آب استخراج گردید و با استفاده از دستگاه های GC-FIDو GC-MS آنالیزگردید. درصد اسانس در نمونههای جمعآوری شده از ارزان فود، گشانی و مزرعه، به ترتیب ۱۳/۲، ۹۷/۱ و ۵۵/۰ درصد بود. ترکیبات اصلی شناسایی شده: ۸،۱- سینئول (۳/۴۰، ۵/۴۸، ۹/۴۹ درصد)، ۴aα,۷β,۷aα- نپتالاکتون[۱] (۸/۳۴، ۷/۳، ۷/۲۴ درصد) و بتا- پینن (۲/۶، ۴/۵، ۴/۵ درصد) به ترتیب در نمونههای مزرعه، گشانی و ارزان فود مشاهده شد. هرچند میزان درصد اسانس و ماده ۱، ۸-سینئول، در نمونه کشت شده در تهران کاهش یافت، با این حال میزان ترکیب نپتالاکتون در این نمونه ها افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده تغییر شرایط محیطی نقش مهمی در تغییر کمیت و کیفیت اسانس این گیاه داشته است، ولی کشت در محلی با اختلاف ارتفاع بیش از ۱۲۰۰ متر، پایین تر نسبت به محل رویش اصلی، نشانی امیدبخش برای پتانسیل اهلی کردن N. crispa می باشد. بهینه سازی عوامل دیگری مانند کشت در منطقه ای نزدیک رویشگاه اصلی و یا تیمارهای تغذیه، تنش های زیستی و غیر زیستی، می تواند کیفیت گیاه را نسبت به نمونه خودرو بهبود بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد کرمی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمد تقی عبادی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهدی عیاری نوش آبادی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :