بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی، فنل و فلاونوئید کل گیاه دارویی Melissa officinalis L. در بسترهای مختلف کشت تحت شرایط هیدروپونیک

کشت هیدروپونیک دارای مزایای زیادی از قبیل عملکرد بالا، تولید محصولات یکنواخت و کنترل بهتر عناصر غذایی نسبت به خاک می باشد. هیدروپونیک، روشی است که در آن از بسترهای آلی یا معدنی برای کشت گیاه استفاده می شود. به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر خواص آنتی اکسیدانی برگ های گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)، آزمایشی بر پایه ی طرح کاملا تصادفی با استفاده از ۱۱ تیمار و ۳ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل بستر پرلیت با اندازه های: کوچکتراز ۵/۰، ۱-۵/۰، ۵/۱-۱، ۲-۵/۱ و بیش از۲ میلی متر به صورت ۱۰۰ درصد حجمی و مخلوط اندازه های پرلیت با پیت ماس (۵۰:۵۰) و بستر پیت ماس خالص (۱۰۰ درصد حجمی) بودند. میزان فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی اکسیدانی، به ترتیب با استفاده از معرف فولین سیوکالتو، کلرید آلومینیوم و روش ۲و۲ دی فنیل-۱- پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی داری در پارامترهای مورد اندازه گیری در بسترهای معدنی(اندازه های مختلف پرلیت)، بسترهای آلی(پیت ماس) و مخلوط بسترهای آلی و معدنی مشاهده شد. بیشترین میزان فنل کل فلاونوئید کل (، آنتوسیانین کل فعالیت جمع کنندگی رادیکال سوپراکسید و فعالیت جمع کنندگی رادیکال DPPH در بستر پیت ماس خالص مشاهده شد، درحالی که کمترین مقدار فعالیت جمع کنندگی رادیکال نیتریک اکسید در بستر پیت ماس بود. می توان نتیجه گرفت، بسترهای کشت مختلف دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مختلفی هستند که می توانند بر خصوصیات آنتی-اکسیدانی گیاه اثر بگذارند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده شد، بستر پیت ماس خصوصیات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه را نسبت به بسترهای کشت دیگر، افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، اندازه پرلیت ، بادرنجبویه ، پیت ماس ، فنل