ارزیابی و مقایسه محتوای فنل و عملکرد ضداکسیدانی در ۸۰ جمعیت متعلق به گیاه دارویی 'Prangos spp.
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 312
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-9-1_002
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
جاشیر (Prangos spp.)گیاهی دارویی و بومی برخی نواحی ایران است که در طب سنتی در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار میگیرد. این تحقیق بهمنظور بررسی محتوای فنل و فعالیت آنتیاکسیدانی اندامهای هوایی در مرحله گلدهی از ۸۰ جمعیت متعلق به هفت گونه P. hausslmechtii، P. lophoptera، P. corymbosa، P. uloptera، P. acaulis، P. platychloenaو P. ferulacea در بهار و تابستان ۱۳۹۷ در شش استان لرستان، اصفهان، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. بعد از تهیه عصاره متانولی اندام هوایی به روش خیساندن، فنل کل و فعالیت ضداکسیدانی عصاره بهترتیب به روش فولین سیکالتو و دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تجزیه واریانس و برای مقایسه میانگینها از آزمون دانکن استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین جمعیتها و گونه های مختلف جنس جاشیر به لحاظ میزان فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانتی تفاوت وجود دارد. میزان فنل کل عصاره متانولی اندام هوایی ۸۰ جمعیت متعلق به هفت گونه جنس جاشیر بین ۵۹/۱۷ تا ۷۶/۱ میلی گرم گالیکاسید در گرم عصاره و ظرفیت ضداکسیدانی آنها بین ۷۷/۶۱ تا ۲/۹۶ درصد متغیر بود. بیشترین میزان فنل کل و نیز فعالیت ضداکسیدانی در عصاره اندامهای هوایی جنس جاشیر متعلق به جمعیتهای ۵ (از گونه P. acaulis) و ۴۸ (از گونه P. platychloena)و کمترین میزان در جمعیتهای ۸۰ (از گونه P. platychloena)و ۳۶ (از گونهP. platychloena) مشاهده شد. در بین هفت گونه جنس جاشیر بیشترین میزان فنل کل و فعالیت ضداکسیدانی در گونههای P. ulopteraوP. acaulisیافت شد. با توجه به خاصیت بالای آنتی اکسیدانی گیاهان جنس جاشیر و همچنین به دلیل خطرات سرطان زایی آنتی اکسیدان های مصنوعی پیشنهاد می گردد گونههای مختلف این جنس مخصوصا گونههای P. ulopteraوP. acaulis به عنوان جایگزینی مناسب بجای مواد نگه دارنده استفاده شوند. به طوریکه می توان از آن ها به عنوان منابع غنی و در دسترس، در صنایع غذایی و داروسازی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پیمان آذرکیش
گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد مقدم
دانشگاه فردوسی مشهد
عبدالله قاسمی پیربلوطی
مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرقدس، تهران
فاطمه خاکدان
گروه زیست شناسی، دانشگاه خواهران سمنان (فرزانگان)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :