ارائه ی مدل دومرحله یی برای آمایش سرزمین طراحی شبکه ی زنجیره ی تامین محصول گندم با استفاده از تکنیک ویکور و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه ی موردی: استان فارس)

تغییرات اقلیمی در ایران مانند بالارفتن میانگین دما باعث شده حداقل ۱۵٪ از تولیدات کشاورزی کاسته شود. گندم یکی از پرمصرف ترین محصولات استراتژیک کشاورزی و دارای اهمیت در امنیت غذایی در ایران و جهان است. این پژوهش آمایش کشت و طراحی شبکه ی زنجیره ی تامین گندم را برای استان فارس به عنوان دومین تولیدکننده ی گندم در ایران مورد مطالعه قرار داده است. در مرحله ی اول اراضی مناسب کشت با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تصمیم گیری چندمعیاره ارزیابی شده و از اطلاعات تولیدکنندگان گندم به عنوان ورودی مدل طراحی شبکه ی زنجیره ی تامین در مرحله ی دوم استفاده می شود. نتیجه ی این مدل نقشه یی است که نمایش دهنده ی سرزمین های مناسب کشت گندم است. مرحله ی دوم مدل سازی ریاضی خطی از نوع کمینه سازی هزینه ها شامل تصمیمات انتخاب تولیدکنندگان، سیلوها، آسیاب ها و مصرف کنندگان می شود. این تحقیق نشان داده است حدود ۳۲ درصد و بیشتر در نواحی غربی و شمال غربی استان فارس در درجات بالای تناسب اراضی برای کشت و زنجیره ی تامین گندم قرار دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه ی زنجیره ی تامین کشاورزی ، آمایش سرزمین ، تصمیم گیری چندمعیاره ، سیستم اطلاعات جغرافیایی