بررسی اثرات تنش آبی و مقادیر مختلف ورمی کمپوست و سولفات پتاسیم بر برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه شلیل رقم ’ردگلد‘

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف سولفات پتاسیم، ورمی­کمپوست و تنش آبی بر خواص کمی و کیفی میوه شلیل رقم ’ردگلد‘ پژوهشی در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی به صورت کرت­های دوبار خرد شده در ۳ تکرار و ۱۸ تیمار، جمعا بر روی ۵۴ درخت در سال ۱۳۹۵ در شهر ساری اجرا گردید. فاکتورهای مورد آزمایش شامل سطوح آبیاری در دو سطح ۵۰ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی گیاه به عنوان عامل اصلی و ورمی کمپوست در سطوح صفر، ۵ و ۱۰ کیلوگرم برای هر درخت به عنوان عامل فرعی، سطوح سولفات پتاسیم به میزان صفر، ۲۰۰ و ۴۰۰ گرم برای هر درخت به عنوان عامل فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمار پتاسیم موثرترین تیمار اعمال شده بر روی گیاه بوده و در مقایسه با دو تیمار اعمال شده دیگر بیشترین اثرگذاری را در بهبود عملکرد، وزن میوه، طول میوه، مواد جامد محلول میوه، میزان کلروفیل برگ و پتاسیم برگ داشته و از نظری آماری اختلاف نتایج آن معنی­دار شد (P< ۰.۰۱). تیمار ورمی کمپوست تنها بر میزان عملکرد میوه و پتاسیم برگ معنی دار بود. اثرات تنش آبی تنها تیماری بود که فقط بر وزن هسته میوه در سطح ۵ درصد معنی دار بوده و بر روی فاکتورهای کیفی مورد بررسی اثر معنی داری نداشته و در تقابل با سایر تیمارها اثرات خود را نشان داد. در مجموع نتایج حاکی از آن بود که کاربرد ورمی کمپوست به همراه سولفات پتاسیم نقش مفید و موثری در بهبود صفات مورفولوژی و فیزیولوژی شلیل رقم ’رد گلد‘ داشته و مصرف تلفیقی ورمی کمپوست و سولفات پتاسیم اثر مثبتی بر روی کمیت و کیفیت میوه شلیل داشت.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، پتاسیم برگ ، کود آلی ، عملکرد