ارزیابی تاثیر اکسین و شوری بر ویژگی های جوانه زنی توده های مختلف زیره سبز (Cuminum cyminum L.)

این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانه زنی و رشد دانه رست های توده های مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی مولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، ۳ و۶ میلی گرم بر لیتر به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار به کار برده شدند. صفات درصد جوانه زنی، تعداد جوانه نرمال و غیرنرمال، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر و خشک دانه رست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر توده زیره، شوری، اکسین و اثرات متقابل دوگانه و سه گانه مابین این تیمار ها بر صفات درصد جوانه زنی، تعداد دانه رست های نرمال و غیرنرمال و طول ریشه چه معنی دار بود. بیشترین درصد جوانه زنی (۶۶/۹۴ درصد) در سطح شوری ۳۰۰ میلی مولار در غلظت هورمون شاهد در توده محلی اصفهان بود. بیشترین تعداد دانه رست نرمال (۶۶/۲۴) در سطح شوری ۳۰۰ میلی مولار و غلظت هورمون صفر (شاهد) در توده محلی اصفهان ایجاد شد. توده محلی اصفهان بدون اعمال شوری و عدم کاربرد هورمون اکسین با ۴۸/۱۰ سانتی متر بالاترین و توده محلی خراسان با ۳ میلی گرم بر لیتر هورمون اکسین در شوری ۳۰۰ میلی مولار با میانگین ۹۸/۱ سانتی متر کم ترین طول ریشه چه را داشت. به نظر می رسد که مقدار اکسین ۳ و ۶ میلی گرم در لیتر توانست اثرات منفی شوری روی جوانه زنی بذور زیره سبز در مرحله تولید دانه رست را تعدیل کند.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی غیرنرمال ، دانه رست ، درصد جوانه زنی ، ریشه چه ، ساقه چه