تاثیر پیری تسریع شده و تنش خشکی بر جوانه زنی و مولفه های رشدی گیاهچه های جو

جوانه زنی و سبز شدن سریع بذر، یک عامل مهم و تعیین کننده عملکرد نهایی گیاهان است.  تنش خشکی و  فرسودگی بذور مهم ترین عوامل غیر زیستی تهدیدکننده گیاهان به ویژه جو است. در این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فرسودگی بذر و تنش خشکی بر جوانه زنی بذر جو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی در این آزمون شامل سطوح فرسودگی در سه سطح (شاهد، ۴۸ و ۹۶ ساعت)، رقم در پنج سطح (جنوب، زهک، به رخ، کارون و ریحانه) و تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلایکول در سه سطح (شاهد، ۲- و ۴- بار) بودند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که فرسودگی ۹۶ ساعت و تنش خشکی ۲- بار کمترین سرعت جوانه زنی را در رقم جنوب به وجود آورد، با توجه به اینکه کمترین درصد جوانه زنی در همین رقم و در فرسودگی ۴۸ ساعت با تنش ۴- بار گزارش شد. کمترین میزان طول ریشه چه و ساقچه به ترتیب  در تیمارهای رقم جنوب در فرسودگی ۴۸ ساعت و تنش شاهد و همچنین رقم به رخ در تیمارهای بدون فرسودگی و تنش ۴- بار مشاهده شد. با افزایش میزان فرسودگی و شدت تنش در تمام ارقام مورد آزمایش روند نزولی را نشان داد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، جو ، جوانه زنی ، فرسودگی بذر