الگوی چند سطحی پیشامدها و پیامدهای تاب آوری شغلی در محیط کار

هدف: هدف این پژوهش بررسی پیشامدها (خودکارآمدی، ثبات عاطفی و جامعه­پذیری سازمانی) و پیامدهای (موفقیت شغلی) تاب­آوری شغلی با یک رویکرد چند سطحی است.روش: روش تحقیق توصیفی-پیمایشی می­باشد. جامعه آماری این پژوهش ۱۷۰۰۰ نفر از کارکنان ۲۰ شرکت از شرکت­های پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر از کارکنان جامعه آماری به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش برای سنجش متغیرهای خودکارآمدی، ثبات عاطفی، تاب­آوری شغلی، جامعه­پذیری سازمانی و موفقیت شغلی به ترتیب از پرسشنامه­های چن، گولی و ادن (۲۰۰۱)، لی یان (۲۰۰۵)، لی یو (۲۰۰۳)، تائورمینا (۲۰۰۴) و گاتیکار و لاروود (۱۹۸۶) استفاده شده است.یافته­ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش نشان داد که در سطح فردی خودکارآمدی و ثبات عاطفی تاثیر مثبت و معناداری بر تاب­آوری شغلی داشته و تاب­آوری شغلی ضمن اینکه نقش میانجی میان ثبات عاطفی و موفقیت شغلی و خودکارآمدی و موفقیت شغلی را ایفا می­کند، خود نیز تاثیر مثبت و معناداری بر موفقیت شغلی دارد. در سطح سازمانی نیز تاثیر زمینه­ای جامعه­پذیری سازمانی بر تاب­آوری شغلی تایید شد. همچنین مشخص شد که جامعه­پذیری سازمانی میان خودکارآمدی و تاب­آوری شغلی و همچنین ثبات عاطفی و تاب­آوری شغلی نقش تعدیلی ایفا می­کند.نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که ویژگی­های شخصیتی در کنار متغیر سازمانی جامعه­پذیری می­توانند باعث تقویت تاب­آوری افراد در شغل خود و در نتیجه بهبود موفقیت شغلی افراد شوند. این بدان معنی است که شرکت­های پتروشیمی باید از استراتژی­ها و برنامه­هایی برای کمک به کارکنان خود در ارتقاء تاب­آوری شغلی از طریق برنامه­های جامعه­پذیری سازمانی و عوامل شخصیتی، کمک بگیرند

کلیدواژه ها:

تاب آوری شغلی ، ثبات عاطفی ، جامعه پذیری سازمانی ، خودکارآمدی ، موفقیت شغلی