نیاز سنجی و آسیب شناسی روند بکارگیری روشهای نوین تدریس در مدارس ابتدائی: مطالعه موردی استان هرمزگان

هدف مطالعه پیش رو، این است که به آسیب شناسی و نیازسنجی روشهای نوین تدریس در مدارس ابتدائی استان هرمزگان بپردازد. جامعه پژوهش شامل کارشناسان ،راهبران آموزشی و تربیتی و معلمان سطح استان در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ به تعداد ۱۳۵۵۱ نفر هستند. در این پژوهش با ۲۶ نفر از مشارکت کنندگان مصاحبه به عمل آمده است. پژوهش با روش کیفی و با نظام کدگذاری استقرایی به انجام رسیده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد، هفت مقوله اصلی در حوزه آسیب های بکارگیری روشهای نوین تدریس وجود دارد که شامل آسیبهای حوزه دانشی، مهارتی، نگرشی، نظارتی، مالی، ساختاری و زیرساختی است که بیشترین بسامد و توجه به مقوله ی دانشی، نگرشی و ساختاری مربوط میشود و مقوله های زیرساختی، مهارتی، مالی و نظارتی در مرتبه های بعد قرار میگیرد. برخی معلمان توانمندی حرفه ای پیاده سازی روشها در میدان واقعی کلاس درس را ندارند. ضعف انگیزشی و باورهای نادرست عامل عدم تحقق روشهای نوین تدریس در مدارس است. به طور اخص نقش مدیران و معاونین اموزشی مدارس در نظارت و دنبال کردن میزان اجرایی شدن روشهای نوین تدریس با مشکلات جدی در مدارس مواجه است. مشکلات و مسائل مالی که معلمان و بدنه اموزش و پرورش با آن درگیر است عامل کلیدی در عدم پیاده سازی روشهای نوین تدریس به طور کامل در مدارس است. مسائلی از جمله جمعیت زیاد دانش اموزی و عدم تناسب تعداد معلم و دانش اموز و کمبود تجهیزات و فضای ضعیف اموزشی گریبانگیر حوزه اجرایی سازی روشهای نوین تدریس است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، نیازسنجی ، معلمان مقطع ابتدایی ، روشهای نوین تدریس