بررسی گیاهان هالوفیت با نگاهی به امکان کاربرد آنها در طراحی فضای سبز در استان اصفهان

آلودگی محیط زیست در چند سال اخیر اهمیت ویژهای به فضای سبز طبیعی و مصنوعی و استفاده از گیاهان به خصوص گیاهان بومی داده است که به دلیل سازگاری با محیط و هزینه کم جهت نگهداری، از اولویت برخوردار هستند. محققین و متخصصین فن به دنبال گونههایی هستندکه از نظر سازگاری اکولوژیکی با محیط، ایجاد فضای سبز پایدار، کم کردن هزینه احداث و نگهداری، دادن تنوع بیشتر به گیاهان فضای سبز، صرفه جویی در مصرف آب، حفظ بقای منابع ژنتیکی گیاهان بومی و شناسایی فلور و منابع ملی به مردم و غیره از برتریهای ویژهای نسبت به گونههای دیگر برخوردار باشند. خاک های شور و قلیایی بیشتر در نواحی خشک و نیمه خشک ایران گسترش دارند. گیاهان شوررست یا Halophyte ، گیاهانی هستند که در زیستگا ههای شور رشد و چرخه زندگی خود را کامل می کنند. به منظور انجام این تحقیق ابتدا نقاط مختلف استان اصفهان مورد بازدید و بررسی قرار گرفت. کار جمع آوری نمون ههای مورد نظر گیاهی طی فصول رویشی گیاهان تیر ههای مختلف انجام گرفت. کار شناسایی نمونه ها با استفاده از مجموعه کتب فلور انجام شد. در این تحقیق گونههای Halocnemum Aeluropus ،Aeluropus littoralis ،Salsola tomentosa ، Seidlitzia rosmarinus، Atriplex verrucifera ، strobilaceum Limonium meyeri ،lagopoides و Frankenia hirsuta مورد بررسی قرار گرفتند. این گونهها که نسبت به شوری مقاوم هستند، اغلب در مرحله زایشی رنگهای مختلفی به خود گرفته و منظرهای زیبا و دیدنی ایجاد میکنند و در طراحی فضای سبز مصنوعی مناطقی که دارای زمینهای شور با عمق آب زیرزمینی بالا هستند نظیر شرق اصفهان و مناطق مشابه میتوانند مورد استفاده قرار گیرند. از جمعبندی نتایج این تحقیق میتوان چنین نتیجهگیری کرد که براساس بافت خاک، میزان شوری و عمق آب زیرزمینی در شرایط اقلیمی ثابت، حضور گونههای شوررست متفاوت است و در اراضی که عامل شوری خاک و سطح ایستابی بالا باشند، این عوامل موجب گسترش گیاهان شوررست میگردند. پیشنهاد میشود که براساس نتایج این تحقیق گونههای شوررست مناسب، انتخاب و نسبت به بررسی نحوه استقرار آنها به منظور احیاء مناطق شور و امکان کاربرد این گیاهان در طراحی فضای سبز تحقیقات بیشتری انجام گردد

کلیدواژه ها:

گیاهان شوررست ، طراحی فضای سبز ، ایران ، استان اصفهان